چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه وضعیت ورزش ژیمناستیک کشور ایران و چین با تاکید بر نیروی انسانی
و تجهیزات قهرمانی است. روش پژوهش از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری پژوهش را مربیان، داوران،
ورزشکاران و تجهیزات قهرمانی دو کشور ایران و چین تشکیل میدادند. ابزار اندازه گیری چک لیست
پژوهشگر ساخته بوده و از روش آمارتوصیفی استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان میدهدکه
ساختار تشکیلاتی فدراسیون ژیمناستیک ایران به لحاظ پست های سازمانی و کمیته های موجود، بزرگتر
از فدراسیون ژیمناستیک چین است، بیشتر مربیان ایرانی دارای کارت درجه ٣ بودند. این وضعیت در
مورد داوران بخش هنری ایران نسبت به چین نیز مشهود است یعنی؛ داوران ایران بیشتر درجه ٣ و
داوران چین درجه ٢ بودند در بخش مربیگری بین المللی تعداد مربیان در تمامی گرایش های
ژیمناستیک ایران بیشتر از چین هستند. در بخش داوران بین المللی از نظر کمی، ایران در تمامی
گرایشها از چین کمتر است. تعداد ورزشکاران سازمان یافته ایران ازنظر همگانی و حرفه ای (قهرمانی)
ازکشورچین کمتر بوده و از نظر تجهیزات کیفیت نسبتا برابری وجود دارد؛ اما از لحاظ کمیت، کشور
چین وضعیت مطلوبتری نسبت به ایران دارد و سالن های قهرمانی در چین مجهزتر از ایران است. توجه
به مسائل آموزشی و ایمنی باید از اصول کلی برای مقایسه امکانات کشور چین با ایران د انست. با توجه
به نتایج به دست آمده از نیروی انسانی میتوان پی برد که ایران در برخی از حوزهها مانند؛ داوری و
مربیگری از لحاظ کمی به کشور چین نزدیک است و حتی از نظر کمی در یک مورد مربیگری بین المللی
ایران بیشتر از چین است؛ اما کیفیت برابری وجود ندارد.
خلاصه ماشینی:
اين وضعيت در مورد داوران بخش هنري ايران نسبت به چين نيز مشهود است يعني؛ داوران ايران بيشتر درجه ٣ و داوران چين درجه ٢ بودند در بخش مربيگري بين المللي تعداد مربيان در تمامي گرايش هاي ژيمناستيک ايران بيشتر از چين هستند.
واژه هاي کليدي: ورزش ژيمناستيک ، نيروي انساني ، تجهيزات قهرماني ١ کارشناس ارشد مديريت ورزشي دانشگاه ازاد اسلامي واحدکرج ٢ عضوهيئت علمي دانشگاه آزاد واحدکرج ٣ عضوهيئت علمي دانشگاه آزاد واحدکرج مقدمه پيشرفت علوم، نقش و اهميت تربيت بدني و ورزش را در زندگي بشر بيش از بيش روشن کرده و امروز ميتوان با ورزش بسياري از مشکلات انسان را حل کرد و به زندگي نوجوانان و جوانان ابعاد تازهاي بخشيد، به گونه اي که ورزش يکي از اجزاي لاينفک زندگي بشر شده است و توجه به آن را ميتوان در تمامي حکومت هاي جهان ديد و اختصاص بودجه کم و بيش براي آن را مشاهده کرد (١٢).
صمدزاده (١٣٨٢) در پاياننامه کارشناسي ارشد خويش به بررسي و توصيف وضعيت ژيمناستيک مردان کشور طي سال هاي ١٣٧٧الي ١٣٨١پرداخت و در مورد نيروي انساني به اين نتيجه رسيد که ٥٢ درصد مربيان و ٥٥ درصد داوران داراي کارت درجه ٣ هستند و وضعيت مطلوبي را نشان نميدهند.