چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین سندروم پیش از قاعدگی با میزان فعالیت بدنی، توان هوازی و
توان بی هوازی در دانش آموزان دختر بود. به این منظور تعداد ٣٦٧ نفراز دانش آموزان دختر
دبیرستانی منطقه ٥ شهر تهران به طور تصادفی انتخاب شدند و از میان آنان ٤٠ نفر که بالاترین نمره
سندروم پیش از قاعدگی را بدست آورده و دارای تمام شرایط لازم برای شرکت در پژوهش بودند به
عنوان آزمودنی انتخاب شدند. در این پژوهش میزان فعالیت بدنی توسط پرسشنامه فعالیت بدنی بک و
سندروم پیش از قاعدگی براساس پرسشنامه خود گزارشی مربوط به آن مورد ارزیابی قرار گرفت.
سنجش توان هوازی با استفاده از آزمون زیر بیشینه یک مایل دویدن و آزمون رست انجام گرفت. از
ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی همبستگی بین متغیرها استفاده شد. نتایج به دست آمده
ارتباط منفی و معنی داری بین سندروم پیش از قاعدگی با میزان فعالیت بدنی (٠/٨٦- r = و0/05> p)
و توان هوازی (٠/٧١ –r = و 0/05> p) را نشان داد. با توجه به یافته های این مطالعه به نظر می رسد،
فعالیت بدنی منظم به ویژه فعالیت های هوازی می تواند در کاهش علایم سندروم پیش از قاعدگی اثر
گذار باشد.
خلاصه ماشینی:
به اين منظور تعداد ٣٦٧ نفراز دانش آموزان دختر دبيرستاني منطقه ٥ شهر تهران به طور تصادفي انتخاب شدند و از ميان آنان ٤٠ نفر که بالاترين نمره سندروم پيش از قاعدگي را بدست آورده و داراي تمام شرايط لازم براي شرکت در پژوهش بودند به عنوان آزمودني انتخاب شدند.
نتايج به دست آمده ارتباط منفي و معني داري بين سندروم پيش از قاعدگي با ميزان فعاليت بدني (٠/٨٦- r = و٠٠٥>p ) و توان هوازي ( ٠/٧١ –r = و ٠٠٥>p) را نشان داد.
با توجه به يافته هاي اين مطالعه به نظر مي رسد، فعاليت بدني منظم به ويژه فعاليت هاي هوازي مي تواند در کاهش علايم سندروم پيش از قاعدگي اثر گذار باشد.
براساس تجزيه و تحليل آماري بين سندروم پيش از قاعدگي و ميزان فعاليت بدني همبستگي معکوس و معني داري نشان داده شد (٠٠١>P) (جدول ٢).
به عبارت ديگر افزايش ميزان فعاليت بدني با کاهش علائم سندروم پيش از قاعدگي در آزمودني هاي مورد مطالعه همراه بود.
همسو با اين يافته رجائيان و همکاران ارتباط معکوس و معني داري بين توان هوازي و نمرات سندروم پيش از قاعدگي ٤٠ دانشجوي دختر (٢٠ ورزشکار و ٢٠ غير ورزشکار) با ميانگين سني ٢٣ سال يافتند.
نتيجه گيري با توجه به يافته هاي پژوهش حاضر، احتمالا افزايش ميزان فعاليت هاي بدني به ويژه فعاليت هاي هوازي ، مي تواند در کاهش نشانه هاي سندروم پيش از قاعدگي موثر باشد.
Plasma leptin concentrations areincreased in women with premenstrual syndrome.
Recreational physical activity and premenstrual syndrome in college-aged women.