چکیده:
هدف از تحقیق ، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین قدرتی، استقامت عضلانی و پیلاتس بر برخی
پارامترهای کینماتیکی راه رفتن از جمله طول گام ، ریتم گام برداری و سرعت راه رفتن زنان سالمند
٧٠-٦٠ سال بود. روش تحقیق نیمه تجربی وطرح تحقیق پیش آزمون - پس آزمون بود. از مجموع ٥٥٠
نفر جامعه آماری، تعداد ٤٠ زن سالمند به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب
شدند. قبل از آغاز دوره تمرینی، از راه رفتن آزمودنیها با استفاده از دستگاه آنالیز حرکت ، پارامترهای
مورد نظر اندازه گیری گردید. سپس آزمودنیها به چهار گروه تمرین قدرتی، استقامت عضلانی، پیلاتس
و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت هشت هفته ، دو جلسه در هفته به تمرین پرداختند.
کلیه محاسبات آماری توسط نرم افزار SPSS نسخه ٢١ و در سطح معنی داری(0/05≤α) انجام شد.
یافته ها نشان دادند در گروه های تمرین قدرتی و پیلاتس در پارامترهای طول گام و سرعت گام برداری
تفاوت معنادار بود، اما در ریتم گام برداری تفاوت معنادار نبود.در گروه استقامت عضلانی تنها در پارامتر
طول گام تفاوت معناداربود. نتایج اختلافات بین گروهی ، حاکی از اختلاف معنادار نتایج در پارامترهای
طول گام و سرعت گام برداری بین گروه های تمرینی و کنترل بود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که
تغییرات مشاهده شده در پارامترهای طول گام و سرعت گام برداری، احتمالا به دلیل تقویت عضلات
اندام تحتانی و متعاقب آن افزایش دامنه حرکتی و تعادل است و پیشنهاد می شود از تمرینات پیلاتس
در کنار تمرینات قدرتی و استقامت عضلانی برای بهبود راه رفتن و کاهش خطر افتادن سالمندان
استفاده شود.
خلاصه ماشینی:
بنابراين ميتوان نتيجه گرفت که تغييرات مشاهده شده در پارامترهاي طول گام و سرعت گام برداري، احتمالا به دليل تقويت عضلات اندام تحتاني و متعاقب آن افزايش دامنه حرکتي و تعادل است و پيشنهاد مي شود از تمرينات پيلاتس در کنار تمرينات قدرتي و استقامت عضلاني براي بهبود راه رفتن و کاهش خطر افتادن سالمندان استفاده شود.
با توجه به ضرورت افزايش توجه به مسائل و مشکلات حرکتي سالمندان و زمينه سازي براي برنامه ريزي مناسب جهت افزايش سطح توانمندي و سلامت سالمندان و با فرض موثر بودن تمرينات بدني بر عملکرد جسماني که توسط فالمن ٣ و همکاران ٢٠١١، آولار٤ و همکاران ٢٠١٠ مطرح شد(٢٠،١٣)، تاثير اجراي تمرينات قدرتي، استقامت عضلاني و پيلاتس بر برخي پارامترهاي کينماتيکي راه رفتن شامل طول گام ، سرعت گام و تعداد گام در دقيقه در زنان سالمند غيرورزشکار مورد بررسي قرار گرفت .
يافته هاي تحقيق تمرين قدرتي، استقامت عضلاني، پيلاتس و طول گام زنان سالمند نتايج آزمون کروسکال واليس نشان مي دهد که بين ميانگين تغييرات طول گام زنان سالمندان گروه تمرين قدرتي، استقامتي، پيلاتس و کنترل تفاوت معني داري وجود دارد (٠٠٠١=p، ١٧٥٣=χ٢).
در مورد مقايسه ميزان اثر برنامه تمرين قدرتي و استقامت عضلاني و پيلاتس بر برخي پارامترهاي کينماتيکي راه رفتن زنان سالمند، نتايج پژوهش حاکي از اختلاف معنادار در پارامتر طول گام در بين گروه ها بود و در پارامتر هاي سرعت و ريتم گام برداري هيچ تفاوت معني داري بين گروه ها يافت نشد.