چکیده:
پژوهش حاضر با هدفِ شناسایی آسیبهای موجود در مسیر خودباوری و امید کارکنان پایور آجا با رویکردی آمیخته (کیفی- کمی) انجام شده است. جامعه آماری برای مرحله کیفی، شامل برخی از خبرگان حوزههای روانشناسی و جامعهشناسی و همچنین فرماندهان و مدیران راهبردی ارتش و برای مرحله کمی، دربرگیرنده کلیه فرماندهان، مدیران و کارکنان برخی از دانشگاههای افسری آجا بوده است. نمونه آماری در بخش کیفی با رویکرد هدفمند قضاوتی به تعداد 20 نفر و در بخش کمی به روش طبقه ای تصادفی به تعداد 240 نفر انتخاب گردیده است. ابزار گردآوری دادهها در این پژوهش شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه 24 سؤالی میباشد که روایی سؤالات مصاحبه با معیار مقبولیت و قابلیت تأیید و پایایی آن به روش باز آزمون (88/4 درصد) محاسبه شده است. همچنین روایی سؤالات پرسشنامه به روش محتوایی و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ (0/869) تأیید گردیده است. تجزیهوتحلیل دادهها در بخش کیفی با روش تحلیل مضمون و در بخش کمی به روش تحلیل عامل تأییدی در نرمافزار21Amos انجام شده است. نتایج بخش کیفی نشان داد که هر یک از آسیب های خودباوری و امید کارکنان در شش دسته، آسیب های فرماندهی- مدیریتی، پرورشی- شخصیتی، شغلی- ساختاری، فرهنگی، اجتماعی و روانشناختی قابلتقسیم میباشند. همچنین یافتههای تحلیل عاملی روشن ساخت که در بین آسیبهای خودباوری، آسیبهای فرماندهی- مدیریتی (با بار عاملی0/912) و در بین آسیبهای امید کارکنان پایور آجا، آسیبهای پرورشی- تربیتی (با بار عاملی 0/972) بیشترین حمایت را از مدل اندازه گیری خود داشته اند.
The aim of this study is to identify the harms in the path of self-confidence and hope of AJA staff with a mixed (qualitative-quantitative) approach. The statistical population for the qualitative phase included some experts in the fields of psychology and sociology, as well as commanders and strategic managers of the army, and for the quantitative phase, included all commanders, managers and staff of some AJA universities. In the qualitative part, 20 people were selected with targeted judgment approach and in the quantitative part, 240 people were selected with stratified random sampling method as the statistical samples. Data collection tools in this study include a semi-structured interview and a 24-item questionnaire in which the validity of the interview questions was calculated by the criterion of acceptability and verification and its reliability by retest method (88.4%). Also, the validity of the questionnaire questions was confirmed by content method and its reliability by Cronbach's alpha method (0.869). Data was analyzed in the qualitative part by content analysis method and in the quantitative part by confirmatory factor analysis in Amos 21 software. The results of the qualitative section showed that the harms of staff's self-confidence and hope can be divided into six categories: command-managerial, educational-personality, occupational-structural, cultural, social and psychological harms. Also, the findings of factor analysis revealed that among the self-confidence harms, command-management (with a factor load of 0.912) and among staff's hope harms, educational-training (with a factor load of 0.972) provide the most support for their measurement model.
خلاصه ماشینی:
بررسي مدارک مرتبط با نتايج ارزيابيهاي عملکرد و شواهد موجود در بازرسيها و نيز مطالعات روان شناختي و پيمايش انجام شدة دانشگاه علوم پزشکي آجا بيانگر آن است که ميزان اميد و سطح خودباوري بخشي از کارکنان پايور (افسران و درجه داران ) آجا، به ويژه نزد درجه داران پايين است و اين مسئله در مصاحبه ها و تشخيص هاي باليني انجام شده اين گونه افراد در قالب پيامدهاي عدم سازگاري رواني- اجتماعي، عدم سازگاري شغلي و محيطي، و نداشتن رضايت در زندگي کاري بيان شده است .
همچنين در بخش دوم با رويکرد کمي و با استفاده از ابزار پرسشنامه به ارزيابي و اعتبارسنجي الگوي اندازه گيري احصا شده براي هريک از آسيب هاي خودباوري و اميد در بين کارکنان پايور دانشگاه هاي افسري ارتش ج .
در اين راستا پس از مشخص شدن متغيرهاي مکنون و مشهود مدل هاي اندازه گيري آسيب هاي وارده بر خودباوري و اميد کارکنان پايور آجا که در شکل شمارة (١) ارائه گرديده است ، به اعتبارسنجي و آزمون اين مدل ها مبتني بر داده هاي احصا شده از پرسشنامه در مرحله دوم پژوهش پرداخته شد.