چکیده:
هدف این پژوهش بررسی تاثیر سرمایه در گردش بر شاخصهای سنجش موفقیت (متغیرهای غیرمالی) میباشد. در این پژوهش از 856 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران، تعداد 142 شرکت بهعنوان نمونه انتخابشده و قلمرو زمانی این پژوهش از سال 1390 تا 1394 انتخاب گردیده است. دادههای جمعآوریشده برای آزمون فرضیهها با استفاده از نرمافزار stata و Eviews و مدل لاجیت تابلویی به روش حداکثر راستنمایی استفادهشده است. فرضیههای این پژوهش تاثیر سرمایه در گردش خالص و سرمایه در گردش ناخالص بر شاخصهای سنجش موفقیت (متغیرهای غیرمالی: حجم معاملات و دفعات معامله) شرکتها میباشد. یافتههای پژوهش حاکی از تاثیر مثبت و معنادار سرمایه در گردش خالص بر حجم و تعداد دفعات معامله و بیتاثیر بودن سرمایه در گردش ناخالص بر حجم و تعداد دفعات معامله میباشد. نتیجه نشان میدهد که وجود مناسب سرمایه در گردش میتواند شرکتها را در جلب اعتماد سرمایهگذاران و تشویق آنها به سرمایهگذاری کمک کند. با توجه به یافتهها به مدیران شرکتها پیشنهاد میشود که با دانستن نقش و کاربرد مهم سرمایه در گردش، میتوان نقشی در تبیین بهبود عملکرد و رسیدن به موفقیت شرکت ایفا کنند.
خلاصه ماشینی:
فرضیه های این پژوهش تأثیر سرمایه در گردش خالص و سرمایه در گردش ناخالص بر شاخص های سنجش موفقیت (متغیرهای غیرمالی: حجم معاملات و دفعات معامله ) شرکت ها میباشد.
کمبود پژوهش در رابطه با متغیرهای غیرمالی ازجمله حجم و تعداد دفعات معامله به عنوان شاخص های نشان دهنده موفقیت و تأثیر و اهمیت سرمایه در گردش در موفقیت بنگاه ها، دلیل اصلی انتخاب موضوع میباشد و هدف از انتخاب این موضوع بررسی تأثیر سرمایه در گردش بر شاخص های سنجش موفقیت شرکت ها میباشد.
پیشینه پژوهش سهیلی و شمسی، (١٣٩٥)، به مطالعه ارتباط بین سیاست سرمایه در گردش و سودآوری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند.
فرمان آرا، عارف نژاد و جعفری، (١٣٩٥)، به بررسی تأثیر مدیریت سرمایه در گردش و اهرم مالی بر سودآوری برخی شرکت های بورس اوراق بهادار تهران پرداختند و نتایج رگرسیون در میان نمونه موردمطالعه نشان داد، بین ترکیب سرمایه در گردش و ارزش افزوده اقتصادی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و این رابطه با تأثیر میانجی اهرم مالی معکوس میشود.
همچنین نتایج نشان داد ترکیب سرمایه در گردش تأثیر معناداری بر متغیرهای اهرم مالی و نسبت بازده حقوق صاحبان سهام در شرکت های فعال در سازمان بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران در دوره مورد بررسی نداشته است .
سطح حساسیت تجزیه وتحلیل صورت های مالی برای سهامداران بورس اوراق بهادار تهران به میزانی نیست که مانده سرمایه در گردش ناخالص را در تصمیم گیری خود وارد کنند که این مسئله میتواند به دلیل آگاهی کم سرمایه گذاران ، عوامل فرهنگی یا شرایط خاص و غیرطبیعی اقتصاد باشد.