چکیده:
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بهصورت آنلاین بر کاهش مشکلات بین فردی و الگوهای ارتباطی زوجین در دوران قرنطینه ناشی از بیماری کرونا بود. پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی زوجین شهر تهران بودند که در خلال بیماری کرونا و قرنطینه ناشی از آن دچار مشکلات ارتباطی شده بودند. از میان مراجعهکنندگان، تعداد ۴۵ نفر از افراد بهصورت در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در ۳ گروه آزمایش شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی (۱۵ نفر)، آزمایش درمان هیجان مدار (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسین و سالاوی (۱۹۸۴) و مشکلات بین فردی (IIP-۳۲) بود. اعضای گروه آزمایش اول به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای بهصورت آنلاین در معرض درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر اساس پروتکل ارایهشده توسط سگال و ویلیامز (۲۰۰۲) و گروه دوم آزمایش نیز به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقهای بهصورت آنلاین در معرض درمان هیجان مدار جانسون (۲۰۱۰) قرار گرفتند و گروه کنترل نیز هیچ درمانی دریافت نکرد. نتایج نشان داد که رویکردهای هیجان مدار و شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی توانستهاند بهطور معنیداری بر کاهش مشکلات بین فردی و بهبود الگوهای ارتباطی در تمامی زیر مولفهها موثر باشند. رویکرد هیجان مدار بیشتر از رویکرد ذهنآگاهی بر الگوهای ارتباطی و مشکلات بین فردی موثر است.
The aim of the present study was to compare the effectiveness of emotion-based therapy and mindfulness-based cognitive therapy online on reducing interpersonal problems and couples\' communication patterns during quarantine due to coronary artery disease. The statistical population of the present study was all couples in Tehran who had communication problems during coronary heart disease and quarantine. Among the clients, a total of 45 people were selected as available and randomly selected in 3 groups of mindfulness-based cognitive therapy experiments (n = 15), emotion-oriented therapy experiment (n = 15) and control group (n = 15). The research instruments included Christensin and Salawi (1984) Communication Patterns Questionnaire and Interpersonal Problems Questionnaire (IIP-32). The members of the first experimental group underwent 8 sessions of 90-minute online subject to mindfulness-based orthopedic therapy based on the protocol presented by Segal and Williams (2002) and the second experimental group also underwent 10 sessions of 90-minute online online in They were exposed to Johnson (2010) emotion therapy and the control group did not receive any treatment. The results showed that mindfulness-based emotion and cognitive therapy approaches were able to significantly reduce interpersonal problems and improve communication patterns in all The following components are effective (p <0.001). The emotion-oriented approach is more effective on communication patterns and interpersonal problems than the mindfulness approach.
خلاصه ماشینی:
فصلنامه راهبردهای نو در روانشناسی و علوم تربیتی، دوره سوم، شماره یازدهم، پاییز 1400، صفحات 126-113 چکیده هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بهصورت آنلاین بر کاهش مشکلات بین فردی و الگوهای ارتباطی زوجین در دوران قرنطینه ناشی از بیماری کرونا بود.
این محیط پویا و انعطافپذیر مانع رشد تعارضهای مزمن و فاصلههای روانی و عاطفی طولانیمدت میشوند (کلانتریان و زرین Covid19 Covid19 Wu, Leung, Leung Wu, Leung, Leung Hanson, & Olson Gerhart, Baker, Hoerger, & Ronan Segal, Williams, & Teasdale Vater, & Schröder-Abé پژوهشها نشان میدهند که شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر بهبود عملکرد خانواده (شاه بیک، 2019)، غنیسازی روابط زناشویی (سگال،2018)، ارتقای رضایت زناشویی (صادقی، 2016) و انعطافپذیری کنشی و تنظیم شناختی هیجانی زوجین (طاهری، 2018؛ راکی و نادری، 2019) تأثیر دارد.
لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بهصورت آنلاین بر کاهش مشکلات بین فردی و الگوهای ارتباطی زوجین در دوران قرنطینه ناشی از بیماری کرونا Emotionally-Focused Couples Therapy Emotionally-Focused Couples Therapy Greenberg & Johnson Attachment Theory Attachment Theory Peng Peng Qiu, Hannigan, Keogh, & Timulak Palmer-Olsen, Gold, Woolley Palmer-Olsen, Gold, Woolley روش پژوهش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گـروه شاهد بود.
بحث و نتیجهگیری هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بهصورت آنلاین بر کاهش مشکلات بین فردی و الگوهای ارتباطی زوجین در دوران قرنطینه ناشی از بیماری کرونا بود.