چکیده:
The Cultural Implications of Teaching English az a Second or Foreign Language از فصلنامه" Muslim Education Quarterly شماره 4 جلد 14 سال 1997 است. این مقاله در کنفرانس بین المللی زبان انگلیسی و اسلام:رویارویی سازنده،در دسامبر 1996 در بخش زبان و ادبیات، دانشگاه بین المللی اسلامی مالزی،ارائه شده است. مقاله حاضر نگاهی نقادانه به نگرشی دارد که شناخت فرهنگ زبان خارجی را هستهء زبانآموزی تلقی میکند و نه تنها شناخت فرهنگ زبان دوم یا زبان خارجی،بلکه سازگار شدن زبانآموز با آن را نیز،عاملی بسیار مهم بشمار میآورد.در این راستا سعی شده است به سه سؤال زیر پاسخ داده میشود: آیا زبان انگلیسی باید به نحوی آموزش داده شود تا زبانآور خود را با فرهنگ غرب سازگار سازد؟ آموزش زبان انگلیسی برای ما مسلمانان چه پیامدی خواهد داشت؟ نظریه آموزش زبان برای مسلمانان چه تبعاتی در بر خواهد داشت؟ در بخش نخست این مقاله به تعریفی از زبان و فرهنگ پرداخته و در ادامه،بحث مربوط به آموزش فرهنگ تا چه حد لازم است را پی میگیریم.
خلاصه ماشینی:
"ازاینرو،میبینیم که چون مدرسان زبان انگلیسی بر آموزش این زبان با هدف ایجاد ارتباط تأکید میکنند، خودبهخود زبانآموزان را با رفتاری آشنا میسازد که از نظر زبانی و فرهنگی-اجتماعی،برای انگلیسی زبانان مناسب تلقی میشود.
آموزش فرهنگ تا چه حد جایز است؟ با توجه به بحث فوق،پرسشهای مهمی را که به آموزش زبان انگلیسی در جوامع اسلامی مربوط میشود،بررسی خواهیم کرد؛یعنی پرسشهایی از این دست که:عجین شدن مسلمانان با فرهنگ«انگلیسی»تا چه حد مجاز است؟ آیا اصولا آموزش فرهنگ«انگلیسی»یا انگلیسی-آمریکایی ضرورت دارد یا خیر؟ مدتهاست مسلمانان به این نکته پی بردهاند که زبان، فرهنگ را در مفهوم معنایی خود منعکس میکند.
ولی آیا منظور این است که باید زبان انگلیسی را با این هدف آموزش دهیم که زبانآموز بتواند خود را از راه زبان انگلیسی با فرهنگ و جهانبینی غرب هماهنگ کند؟هرچند که میدانیم در برنامههای زبانآموزی چند دههء گذشته،این موضوع دقیقا مورد تأکید بوده است؟ کرامش (Kramesch) معتقد است که:«در آموزش زبان خارجی باید الگوهای کلامی زبان مادری زبانآموز را عینیت ببخشیم و آنها را آمادهء اقتباس از الگوهای زبان جدید سازیم.
» حال،این پرسش پیش میآید که:«آیا در آموزش،بهتر است بر اقتباس از قالبهای کلام انگلیسی زبانان تأکید کنیم؟آیا بنا به قول شومان،زبانآموزان مقید هستند که در فرهنگ«زبان انگلیسی» ممزوج شوند تا زبانآموزانی کارآمد از آب درآیند؟آیا بهتر نیست معلومات مربوط به جهانبینی و فرهنگ را از عمل به فرهنگ،جدا کنیم؟» شاید به نفع ما مسلمانان باشد که بدانیم:«انگلیسیزبانان کدام رفتار را به لحاظ اجتماعی-فرهنگی،رفتاری مناسب تلقی میکنند."