چکیده:
در جهان آشوبزده کنونی، آنچه سبب شده تا توجه به آینده در کانون توجهات قرار گیرد، استفاده از فرصتهای نهفته در آن، بهمنظور تابآوری و جلوگیری از غافلگیری است. این موضوع سبب شده است تا بسیاری از افراد و سازمانها، همواره در پی کشف آینده و اقدام پیشدستانه برای بهرهمندی از منافع آن باشند. یکی از مهمترین بسترهای این نگاه در ایران، انتخابات ریاست جمهوری میباشد که در سال 1400، نقطه تمرکز جریانهای گوناگون برای کاهش یا افزایش میزان مشارکت مردم در آن شده است. در این مقاله ابتدا محیط پیرامونی مشارکت در انتخابات 1400 دستهبندی و پیشرانهای هر دسته مورد تحلیل قرارگرفته است. فراتحلیل نظرات نخبگان براساس بررسی روندهای موجود در جامعه و فضای اجتماعی، نشان میدهد که عدم قطعیتهای کلیدی پوششدهنده سایر عدم قطعیتها، دو عامل "امید و معیشت" هستند؛ به این معنا که هرکدام از پیشرانها میتواند تاثیر مثبت یا منفی بر امید اجتماعی و همچنین بر بهتر یا بدترشدن وضعیت معیشت جامعه داشته باشد. پس این دو، بهعنوان چارچوب سناریوها ایفای نقش میکنند. درنهایت چهار سناریوی مشارکت شورآفرین، مشارکت مردم برای تغییر شرایط، مشارکت سلبی و نه به صندوق (مشارکت حداقلی) بهعنوان سناریوهای میزان مشارکت در انتخابات تعیین و بررسی شدهاند.
In today's turbulent world, what has become the focus of attention in the future is the use of the opportunities that lie within it, in order to be resilient and to avoid surprises. This has led many individuals and organizations to always seek to discover the future and take preemptive action to reap its benefits. One of the most important contexts of this view in Iran is the presidential election, which in 2021 became the focus of various currents to reduce or increase public participation. In this article, first, the environment surrounding the participation in the elections of 2021 categories and the drivers of each category have been analyzed. A meta-analysis of elite views based on a review of trends in society and the social space shows that key uncertainties covering other uncertainties are the two factors of "hope and livelihood". This means that each of the drivers can have a positive or negative effect on social hope, as well as on improving or worsening the living conditions of society. Thus, these two play a role as a framework of scenarios. Finally, four scenarios of enthusiastic participation, participation of people to change the situation, negative participation and not to the ballot (minimum participation) have been determined and examined as scenarios of participation in elections.
خلاصه ماشینی:
درواقع سؤال پژوهش اين است که چه سناريوهايي براي ميـزان مشـارکت مـردم ايـران در انتخابات ١٤٠٠ رياست جمهوري وجود داشته و مؤلفه هاي اصـلي و اثرگـذار بـر هـر يـک از ايـن سناريوها کدام است ؟ مباني نظري و پيشينه پژوهش آينده پژوهي پيچيدگي روزافزون و شتاب گرفتن تغييرات باعث کاسته شدن فرصت براي تصميم گيري شده و هم چنين تصورات قبلي را تا حدودي نامربوط کرده است .
در فرهنگ نامه هاي فارسي، «انتخاب » به برگزيدن و گزينش چيزي براي امري بوده و در اصـطلاح بـه برگزيدن نماينده اي براي مجلس (شورا، سنا)، انجمن شهر، حزب و انجمن هاي ديگر اطلاق شـده که ممکن است در دو وجه گزينش اجباري يا اختياري صورت پذيرد (جعفري لنگـرودي، ١٣٧٨؛ دهخدا، ١٣٤٢ و معين ، ١٣٦٠) و در تعاريف سياسي، انتخابات سازوکاري در بستر نهادهاي سياسي و مدني براي امکان گزينش متصديان و متوليان امور عمومي توسـط مـردم بـوده کـه ازطريـق آن ، شهروندان در سرنوشت سياسـي ـ اجتمـاعي خـود مشـارکت داشـته و ضـمن نظـارت بـر عملکـرد منتخبان خود، عمل به تکليف و مهار قدرت حاکميت ، اقبال خويش را از حاکميت نشان ميدهند.
آشوب و اغتشاش در حال حاضـر تـا انتخابـات رياسـت جمهـوري اسـلامي بـا توجـه بـه وضـعيت اقتصـادي کـه پيش ازاين ذکر شد زمينه هاي نارضايتي در توده مـردم وجـود دارد امـا ازآنجاکـه نسـبت بـه تغييـر رئيس جمهور در ماه هاي آينده و پايان ناکارآمدي حاصل از دولت روحاني نوعي اميـدواري ميـان مردم ايجادشده پس زمينه براي آشوب گسترده در کشور کاهش يافته است .