خلاصه ماشینی:
"ویژگیهای عمومی آزمونهای آمادگی جسمانی134 تا آن جایی که به آزمونهای مورد استفاده در انتخاب ورزشکار مربوط میشود،این آزمونها باید ساده باشد و نیازی به تکنیک بالا یا هماهنگی فوقالعاده(بجز آزمونهایی که برای اندازهگیری هماهنگی است)نداشته باشد.
این آزمون باید طوری انتخاب شود که قابلیتهای موردنظر مربی را در برنامهء تمرینی تقویت کند و تا حد امکان توسعه بدهد.
در برخی از رشتههای ورزشی(مانند والیبال)مربیانی هستند که تعداد آزمون آنها 18 است!اگر مربی 12 تا 16 ورزشکار را در هر ماکروسیکل*آزمون کند،دیگر هیچ فرصتی برای اجرای تمرین نخواهد داشت!با توجه به بحث یاد شده بهتر است تعداد آزمونها در پایینترین حد ممکن خود قرار داشته باشد(4 تا حد اکثر 8 آزمون)اما باید اطمینان داشت که تمام آزمونها دارای روایی بالایی هستند.
بلی ازمون ممکن است با تمرین اجرا شود،در صورتی که یکی از تمرینها یا اهداف تمرینی مورد استفاده در برنامهء کاری ورزشکار باشد(همانند پرش پنج گام).
در این زمینه باید توجه داشت که آزمون توان هوازی بیشینه (VO2max) نباید تمرین شود برای این که ورزشکار قادر به پیشرفت نخواهد بود.
با توجه به این که ورزشکار برای آمادهسازی خود از نظر روانی برای اجرای آزمون زمان کافی نخواهد داشت،نتایج اینگونه آزمونها اغلب تعجبآور خواهد بود.
باتوجه به این که ارزیابی غیر اختصاصی ورزشکار(اجرای آزمونهای عمومی) بیشتر د مرحلهء آمادگی است و باتوجه به این که یکی از اهداف عمدهء این مرحله، بهبود قابلیتهای زیست-حرکتی است، هر قابلیتی باید منظم و دایمی تمرین شود."