چکیده:
هدف: یکی از استراتژیهای سرمایهگذاری، مدیریت غیرفعال است که یک شاخص یا پرتفوی با وزن بازار را دنبال میکند. هدف از این نوع مدیریت، حداقلسازی کارمزدهای سرمایهگذاری و جلوگیری از عواقب نامطلوب پیشبینی نادرست آینده است. مدیریت فعال پرتفوی، بهدنبال جلوزدن از بازده شاخص است، در حالی که مدیریت غیرفعال، بهدنبال دستیابی به بازده و ریسک متناسب با شاخص است. ردیابی شاخص، نوعی استراتژی سرمایهگذاری غیرفعال در بازار سرمایه محسوب میشود و هدف آن، تشکیل پرتفویای از سهمهای یک شاخص است که بتواند عملکرد شاخص را بازسازی کند، بدون آنکه از تمامی داراییهای تشکیلدهنده آن شاخص خریداری شود. در این پژوهش، هدف ردیابی شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران است. روش: در این پژوهش، با استفاده از مدل ارزش در معرض ریسک شرطی ترکیبی دو دنبالهای (مدل اصلی) به تشکیل پرتفوی بهینه ردیاب شاخص پرداخته و عملکرد آن بررسی میشود. نمونه بررسیشده دادههای هفتگی طی بازه زمانی ۰۱/۰۱/۱۳۹۰ تا ۲۹/۱۲/۱۳۹۶ است. برای ارزیابی مدل، دادهها به ۲۶ پنجره زمانی، شامل ۵۲ داده داخل نمونه و ۱۲ داده خارج از نمونه دستهبندی شد. یافتهها: نتایج صحت بازسازی عملکرد شاخص حاکی از آن است که پرتفویهای حاصلشده از مدل اصلی، در بازسازی عملکرد شاخص موفق عمل کردهاند. همچنین نتایج آزمون نسبت اطلاعاتی و خطای ردیابی نشان میدهد که میان مدل اصلی و مدل رقیب تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجهگیری: در این پژوهش با استفاده از یک مدل برنامهریزی ریاضی خطی، به تشکیل پرتفویهای ردیابی شاخص پرداخته شد. نتایج نشان داد با اینکه مدل اصلی در ردیابی شاخص موفق عمل کرده است، به لحاظ کاهش خطای ردیابی و افزایش نسبت اطلاعاتی، از مدل قدر مطلق انحرافات برتر نیست.
Objective: Passive management is an investing strategy that tracks a market value-weighted index or portfolio. It seeks to minimize the cost of investment fees and to avoid undesirable repercussions of the unpredictability of future trends. Active portfolio management tries to beat the market while passive portfolio management pursues a similar risk-return pattern to that of the market index. Index tracking is a passive investment strategy in the stock market that aims to make a portfolio using constituents of an index. It seeks to mimic its behavior without purchasing all of its constituents. This study aimed to track Tehran Exchange Dividend & Price Index (TEDPIX).Methods: In this study, portfolios were tracked and their performances were examined by applying a two-tail mixed conditional value-at-risk model (main model). Optimizing TMCVaR is a linear program that minimizes the upper deviation and the downside deviation from the benchmark index. The investigated sample included the weekly data gathered from 2011/3/21 to 2018/20/3. The data was divided into 26-time frames including 52 in-sample data and 12 out-of-sample data.Results: Statistical tests confirmed the portfolios resulting from the main model were successful in tracking the index. As a result, the investigated model was recognized as capable of tracking the index. However, due to the tracking error and information ratio, the two models were not statistically different. In the present study, the two models showed the same performance in tracking the index.Conclusion: In this study, a linear mathematical programming model was proposed to form index tracking portfolios. The results showed that although the main model was successful in index-tracking it did not outperform the mean absolute deviation model in terms of reduction in tracking error and increasing information ratio.
خلاصه ماشینی:
روش : در اين پژوهش ، با استفاده از مدل ارزش در معرض ريسک شرطي ترکيبي دو دنباله اي (مدل اصـلي ) بـه تشـکيل پرتفـوي بهينـه ردياب شاخص پرداخته و عملکرد آن بررسي مي شود.
مقايسه ميانگين بازده صندوق هاي سرمايه گذاري فعال با بازده شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران به صورت تجمعي طي بازه زماني ابتداي اسفند ١٣٨٩ تا ابتداي اسفند ١٣٩٨ درنهايت با توجه به اهميت و نقش انکارناپذير اين رويکرد در رونق بازارهاي سرمايه ، مطالعـه و پيـاده سـازي آن در دستور کار اين پژوهش قرار داده شده است .
در پژوهش هاي داخلي مي توان به مقاله فلاح پور، تندنويس و هاشمي (١٣٩٤) اشاره کـرد کـه بـا اسـتفاده از مـدل بهينه سازي پايدار و تکيه بر مهم ترين ويژگي اين مدل که در شرايط عدم اطمينان در مورد توزيع احتمال پارامترهاي مدل ، فرض خاصي را منظور نمي کند و براي هر پارامتر يک مجموعه عدم قطعيت را در نظـر مـي گيـرد، بـه تشـکيل پرتفـوي ردياب شاخص پرداختند.
Mansini, Ogryczak & Speranza 2.
Bruni, Cesarone, Scozzari & Tardella 2.
ميارهاي خطـاي رديابي و نسبت اطلاعاتي به صورت زير تعريف مي شود؛ T 2 ∑j=1)Rj(w)−ij) رابطة ١١) TE = T−1 E)R(w))−E(i) رابطة ١٢) iR = TE يافته هاي پژوهش به منظور بررسي اين موضوع که آيا پرتفوي هاي استخراج شده از مدل اصلي (TMCVaR) توانسته اند عملکرد شاخص را به خوبي بازسازي نمايند، از معيار نسبت بازار١ استفاده مي شود.
Index tracking and enhanced indexing using mixed conditional value-at-risk.