چکیده:
ابن تیمیه با توجه به روش همیشگی خود در انکار فضایل اهل بیت: کوشیده است.موقعیت علمی امام رضا (ع)را با طرح شبهاتی مخدوش سازد و ایشان را انسانی عادی، مانند دیگران جلوه دهد. او شبهاتی نسبت به مقام علمی امام وارد کرده و مدعی شده که دیگران درباره جایگاه آن حضرت غلو کردهاند: 1. ادعای اعلمیت امام(ع) بیدلیل بوده و میان معاصران اندیشمندانی اعلم از ایشان وجود دارند. 2. هیچیک از علمای معروف از امام روایت نقل نکردهاند. 3. بزرگان فقها از اخذ حدیث از امام رضا(ع) رویگردان بودهاند. این پژوهش کوشیده است با بررسی کلمات بزرگان و بیان شواهدی از اشکالات علمی معاصران امام رضا(ع) و نقل روایات موجود در کتب حدیثی و تفسیری اهل سنت، جوابی متقن به اشکالات فوق دهد و در پایان به این نتیجه رسیده است که شبهههای ابن تیمیه با دیدگاه بزرگان اهل سنت و شواهد موجود تعارض دارد و همگی یا نشان از جهل او دارد یا بیانگر بغض او نسبت به اهل بیت(ع) است.
خلاصه ماشینی:
اين پژوهش کوشيده است با بررسي کلمـات بزرگـان و بيـان شـواهدي از اشـکالات علمي معاصران امام رضا و نقل روايات موجود در کتب حديثي و تفسيري اهـل سنت ، جوابي متقن به اشکالات فوق دهد و در پايان به اين نتيجـه رسـيده اسـت کـه شبهه هاي ابن تيميه با ديـدگاه بزرگـان اهـل سـنت و شـواهد موجـود تعـارض دارد و همگي يا نشان از جهل او دارد يا بيانگر بغض او نسبت به اهل بيت است .
اين نوشتار به ديدگاه وي درباره جايگاه معنوي امام رضا پرداخته و به اين پرسش پاسخ داده که اشکالات وي در اين باره چيست ؟ ۷۲ اشکال اول : اعلميت برخي انديشمندان معاصر نسبت به امام رضا ابن تيميه اشکالات خود را با اين کلام آغاز کرده که اعلميت امام رضا ادعايي گزاف است ؛ زيرا ميان معاصران علي بن موسي افراد متعددي هستند کـه بـه اذعـان همـه ی قطعا اعلم از ايشان بوده اند؛ افرادي همچون شافعي، اسحاق بن راهويه ، احمد بن حنبل و اشهب بن عبدالعزيز که اعلميت ايشان زبانزد خاص و عام بوده اسـت .
اما پرسش اين است که چگونه ۷۶ ابن تيميه درحاليکه همه جا خود را پيرو سلف دانسته ، در بحث امـام رضـا دچـار تناقض شده و برخلاف مبناي خود، مخالف بزرگـان و سـلف مشـي کـرده و علميـت و اعلميت امام رضا را تنقيص کرده است ؟ در اين بخش اعترافات برخي انديشمندان اهل سنت پيرامون جايگاه علمي حضرت رضا بيان ميشود: ۱.