خلاصه ماشینی:
"» او علت ناتوانی ngo ها در برقراری ارتباط با توده اجتماع را توجه به کمیت میداند نه کیفیت و استفاده عجولانه از فضای جدید بدون توجه به «ملزومات پایداری و زنده ماندن»را برای توضیح بیان میکند:«همین باعث شد که نظر جامعه-اگر هم میخواست مثبت باشد-مقداری تغییر کند یعنی این دیدگاه مطرح شد که خب،این همه سازمان،این همه تشکل،بعدش چی؟!» کمیت گرایی را دکتر مجد الدین هم عنوان میکند:«کمیت به طور جهشی توسعه و رشد پیدا کرده ولی کیفیت آنها پایین است.
اگر چنین کارکردی وجود دارد،چرا استراتژیستهای غربی مدام از فقدان و فروپاشی سرمایه اجتماعی در غرب حرف میزنند؟ (به تصویر صفحه مراجعه شود)شجاعی،مشاور رئیس جمهور و رئیس مرکز امور مشارکت زنان واگذاری اداره کشور به بخشهای مردمی را از ویژگیهای دنیای آینده و عصر جهانی شدن میداند و به نقش حمایتی ngo ها از گروههای محروم و حاشیه نشین اشاره میکند.
عامل سوم این است که در برخی مساجد و تشکلهای دینی شاهد تعدد دستگاههای متولی امور مساجد هستیم،البته مرکز نظارتی و حمایتی آنها سازمان تبلیغات اسلامی است اما ناکارآیی بعضی از قوانین و در پارهای موارد،عدم شفافیت ضوابط وجود دارد.
اینکه حاکمیت نباید نهادهای مردمی را به سمت دولتی شدن ببرد مورد قبول است،حتی خود تشکلهای مذهبی هم به هیچ روی زمینه پذیرش این را ندارند و در صورتی که اسحاس خطر کنند،مقابله میکنند اما مطابق قانون وظایف سازمان تبلیغات اسلامی،نگاه ما باید حمایتی،هدایتی باشد؛این غیر از دولتی کردن آنهاست،غیر از وابسته کردن آنها به بودجه دولتی و سیستم حکومتی است،لذا این نگاه هم که ما نباید هیچ کمکی بکنیم،دست نیست."