چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش هیجانی و میزان عشق در دوران کرونا بود که با روش کمی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش، زنان و مردان متاهل و مجرد 20 تا 45 ساله با مدرک تحصیلی دیپلم تا دکتری در تهران، کرج، اصفهان، شیراز، مشهد و تبریز بود که تعداد 100 نفر زن و مرد بهصورت در دسترس انتخاب شدند. روش جمعآوری اطلاعات غیر تصادفی از نوع در دسترس بود که به دلیل بیماری کرونا پرسشنامهها از طریق سایت پرسال بهصورت لینک طراحی و از طریق یکی از فضاهای مجازی توزیع گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رگه هوش هیجانی شوت و مقیاس عشق مثلثی استرنبرگ بود که در اختیار آزمودنیها قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و عشق رابطه معنادار وجود دارد.
The purpose of this study was to investigate the relationship between emotional intelligence and the amount of love in the corona, which was done with a quantitative correlation method. The statistical population of this study was married and single men and women aged 20 to 45 years with a university degree in Tehran, Karaj, Isfahan, Shiraz, Mashhad and Tabriz, in which 100 men and women were selected. . The method of collecting non-random information was of the available type, which due to Coronaviruses, the questionnaire was designed as a link through Persal site and distributed through virtual space. The research instruments included the Emotional Intelligence Trait Questionnaire and the Sternberg Triangular Love Scale, Which was provided to the subjects. The statistical method was Pearson correlation, which according to the significance level score is 0.011, and this number was less than 0.05 so the null hypothesis is rejected and the absurd hypothesis is confirmed. As a result the relationship with 95% confidence has become significant.
خلاصه ماشینی:
(نویسنده مسئول) فصلنامه راهبردهای نو در روانشناسی و علوم تربیتی، دوره سوم، شماره دوازدهم، زمستان 1400، صفحات 171-163 چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش هیجانی و میزان عشق در دوران کرونا بود که با روش کمی از نوع همبستگی انجام شد.
حفاظی طرقبه، فیروزآبادی، حقشناس (1385) در پژوهشی با عنوان بررسی ارتباط بین اجزاء عشق و رضایتمندی زوجی به این نتیجه رسیدند که مقیاس سهگانه استرنبرگ برای عشق بهعنوان ابزاری پایا و روا قابلیت پیشبینی رضایتمندی زوجی را دارا است و جزء صمیمیت، مهمترین عامل پیشبینی کننده رضایت از رابطه محسوب میشود.
داورنیا، همکاران (1395) در پژوهشی با عنوان بررسی رابطه سبکهای دل بستگی و هوش هیجانی با انواع عشق در زوجها به این نتیجه رسیدند که هوش هیجانی با ابعاد عشق، رابطه معنیدار دارد و سبکهای دل بستگی نمیتوانند ابعاد عشق را پیشبینی کنند.
در این پژوهش با توجه به اینکه مؤلفه هوش هیجانی مشترک میباشد و اینکه هر دو پژوهش معنادار شده است، میتوان گفت بین هوش هیجانی، عشق و نشاط ذهنی رابطه وجود دارد.
در پژوهشی بهرامی، مقدری و روشنایی (1396) با عنوان بررسی رابطه هوش هیجانی با راهکارهای مقابله با استرس در دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1396 به این نتیجه رسیدند که بین نمره هوش هیجانی دانشجویان و راهبرد مقابلهای مسئله مدار ارتباط مستقیم و معناداری وجود داشت و آموزش مهارتهای هوش هیجانی میتواند باعث انتخاب راهکارهای مقابلهای کارآمد بهمنظور کاهش استرس در دانشجویان شود.
در این پژوهش با توجه به اینکه مؤلفه هوش هیجانی مشترک میباشد و اینکه هر دو پژوهش معنادار شده است، میتوان گفت بین هوش هیجانی، عشق و کاهش استرس رابطه وجود دارد.