چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر طرد شدگی در محیط کار بر عجین شدن با شغل با میانجی گری هوش هیجانی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران می باشد. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی میباشد. جامعه آماری شامل 180 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران می باشد. از بین جامعه آماری 120 نفر براساس رابطه کوکران با خطای 5درصد به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و برای جمع آوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد استفاده شده است که آلفای کرونباخ عجین شدن با شغل، 0.901 طردشدگی در محیط کار، 0.918 و هوش هیجانی 0.937 میباشد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری با بهره گیری از نرم افزارSMART- PLS استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از تاثیر منفی و معنادار طردشدگی در محیط کار بر عجین شدن با شغل با میانجی گری هوش هیجانی در بین کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران می باشد.
The purpose of this study was to investigate the effect of ostracism workplace on work engagement by mediating emotional intelligence in the staff of General Administration of Sports and Youth of Tehran Province. The method of research is descriptive-survey. The statistical population includes 180 employees of the General Department of Sports and Youth of Tehran Province. Among the statistical population, 120 people were selected based on Cochran's relation with 5% error by simple random sampling method. Standard questionnaires were used to collect data. Cronbach's alpha for work engagement is 0/901, ostracism workplace is 0/918 and emotional intelligence is 0/937. To analyze the research data, structural equation modeling using SMART -PLS soft ware was used. The results of the research indicate that the negative effect of ostracism workplace on work engagement with the mediation of emotional intelligence is among the staff of the Department of Sports and Youth of Tehran province.
خلاصه ماشینی:
از بین جامعۀ آماری 120 نفر براساس رابطۀ کوکران با خطای 5 درصد به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند و برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد استفاده شده است که آلفای کرونباخ عجین شدن با شغل، 901/0 طردشدگی در محیط کار، 918/0 و هوش هیجانی 937/0 است.
نتایج پژوهش حاکی از تأثیر منفی و معنادار طردشدگی در محیط کار بر عجین شدن با شغل با میانجیگری هوش هیجانی در بین کارکنان ادارۀ کل ورزش و جوانان استان تهران است.
The results of the research indicate that the negative effect of ostracism workplace on work engagement with the mediation of emotional intelligence is among the staff of the Department of Sports and Youth of Tehran province.
طردشدگی در محیط کار (Ostracism Workplace) پدیدهای است که در سازمانها شیوع پیدا کرده و متأسفانه مدیران و کارگزاران سازمانها نسبت به آن بیتوجهاند (Beshlideh et al, ,2015)؛ این مطلب میتواند از جمله عواملی باشد که بر عجین شدن با شغل تأثیرگذار است (Leung et al.
طردشدگی در محیط کار با عملکرد شناختی رابطهای منفی دارد و همچنین منجر به تأثیر منفی بر افراد طردشده دارای روابط منفی با جنبههای شناختی و عاطفی فرد میشود چنانکه میتوان گفت این ارتباط منفی با عجین شدن با شغل، ساختاری است که ماهیت جامعۀ خود را نشان میدهد(Rich, Lepine & Crawford, 2010).
نتایج پژوهش حاکی از تأثیر معنادار و منفی طردشدگی در محیط کار بر عجین شدن با شغل در میان کارکنان ادارۀ کل ورزش و جوانان استان تهران است.