چکیده:
هدف: کودکی یکی از مهمترین دورههای زندگی افراد است و مراقبت و توجه به سلامت جسمانی و روانی کودکان، کیفیت زندگی آنها را در بزرگسالی تحت تاثیر قرار میدهد. یکی از مولفههای مهم و اساسی سلامت روان، کسب مهارتها و رشد اجتماعی است. این پژوهش با هدف مطالعه چالشهای مادران در اجتماعی شدن کودکان دبستانی در دوران پاندمی کووید 19 انجام شد. روش: در این پژوهش 12 مادر شاغل و خانهدار به صورت هدفمند انتخاب شدند و تحت مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. یافتهها: یافتههای حاصل از این پژوهش که به روش تحلیل مضمون مورد بررسی قرار گرفت، به هشت مضمون اصلی منتج شد که عبارتند از: فقدان دلبستگی اجتماعی ناشی از عدم حضور، روابط مجازی آسیبزا، چالشهای خلقی و شخصیتی، اختلال در فرایند پرورش خود نظمبخشی، عدم یادگیری بازداری تکانه، کسب برتری از طریق رفتار غیراخلاقی، در همآمیزی مادر و کودک و کاهش نقش حمایتی مادر و فرسودگی وی. نتیجهگیری: پژوهش حاضر نشان داد دوران پاندمی کووید 19 و اعمال محدودیت کودکان از حضور در محیطهای اجتماعی و تعامل با دیگران، رشد اجتماعی آنها را با چالشهایی رو به رو کرده است؛ بنابراین پپیشنهاد میشود در پژوهشهای آتی جهت پیشگیری از آثار زیانبار چالشهای اجتماعی شدن کودکان، به مطالعات آینده پژوهانه پرداخته شود.
Aim: Childhood is one of the most important life periods of individuals, and care and attention to the physical and psychological health of children affect their quality of life in adulthood. One of the important components of mental health is acquiring skills and social growth. The purpose of this study was to study the children socialization challenges during the pandemic of COVID-19. Method: In this study, 12 working and housewife mothers were purposefully selected and interviewed by a semi-structured interview. Results: The findings of this study, which was analyzed by content analysis, resulted in eight main themes, which include: Lack of social attachment due to absence, Harmful virtual relationships, Mood and personality challenges, Disorder in the process of self-regulation cultivation, Lack of learning impulse inhibition, Learn to excel through immoral behavior, Maternal fusion and lack of child independence, and Reducing the supportive role of the mother and her burnout. Conclusion: The present study showed that the COVID-19 pandemic period and the restriction of children from being in social environments and interacting with others, their social development has faced challenges; therefore, it is suggested that future research be conducted in future research method to prevent the harmful effects of children's socialization challenges.
خلاصه ماشینی:
يافته ها: يافته هاي نوع مقاله : پژوهشي حاصل از اين پژوهش که به روش تحليل مضمون مورد بررسي قرار گرفت ، به هشت مضمون به اين مقاله به شکل زير استناد کنيد: اصلي منتج شد که عبارتند از: فقدان دلبستگي اجتماعي ناشي از عدم حضور، روابط مجازي درون متن : آســيب زا، چالش هاي خلقي و شــخصــيتي، اختلال در فرايند پرورش خود نظم بخشــي، عدم (شريتعمدار، ابراهيمي، شاهين بنا و شيخييادگيري بازداري تکانه ، کسب برتري از طريق رفتار غيراخلاقي، در هم آميزي مادر و کودک و فيني، ١٤٠٠) کاهش نقش حمايتي مادر و فرســودگي وي.
با استناد به نتايج پژوهش هاي صورت گرفته ، ميتوان اين گونه استنباط کرد که در دوران کرونا، با توجه به شرايط خاص قرنطينه خانگي و تعطيل شدن مدارس احساس تنهايي، اضطراب و افسردگي ناشي از کاهش فعاليت هاي اجتماعي در کودکان افزايش يافته است و از سويي مادران ، با توجه به تعطيلي محيط هاي آموزشي-تربيتي ، نه تنها در مراقبت از فرزندان مدرسه اي خود، بلکه به طور کلي در مديريت فرزندانشان و محيط منزل تنها مانده اند.