چکیده:
در محیط پیچیده و پویای امروز، نیروی انسانی شایسته بیش از سایر سرمایههای سازمانی، در موفقیت و مزیت رقابتی شرکتها نقش ایفا میکند و لذا اتخاذ استراتژیهای منابع انسانی مناسب در چنین شرایطی ضروری است. در این راستا، استراتژی منابع انسانی بهعنوان نتیجه برنامهریزی استراتژیک منابع انسانی بر توسعه فعالیتهایی متمرکز است که موجب افزایش مزیت رقابتی برای شرکتها میشود و شرایطی را فراهم میکند تا شرکتها بتوانند شایستگیها و اثربخشی مدیریت خود را ارتقاء دهند. بنابراین هدف تحقیق بررسی تأثیر استراتژیهای متنوع منابع انسانی بر عملکرد واحدهای تولیدی فعال مستقر بر شهر صنعتی رشت در شرایط عادی و پویا در نظر گرفته شد. بنابراین تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی است. بدین منظور، پس از مطالعات کتابخانهای، مطالعات میدانی انجام گرفت و پرسشنامهای شامل 5 سؤال جمعیت شناختی و 31 سؤال استاندارد 5 گزینهای لیکرت طراحی و روایی محتوای آن تأیید شد. پس از تعیین حجم نمونه به کمک جدول مورگان، پرسشنامه در 70 کارگاه تولیدی و میان 2 نفر از کارشناسان و مدیران واحد منابع انسانی شرکتها (درمجموع 140 نفر) به روش نمونهگیری غیر تصادفی هدفمند و سهمیهای توزیع و پس از گردآوری، پایایی آن با آلفای کرونباخ بالای 70 درصد موردپذیرش واقع شد. دادههای گردآوریشده به روش مدلسازی معادلات ساختاری با نرمافزار آموس موردبررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که شاخصهای برازندگی مدلها مناسب است. همچنین بر اساس نتایج تحلیل مسیر مشخص شد که در شرایط عادی، جز استراتژی سرباز وفادار؛ استراتژیهای نیروی قراردادی، متخصص متعهد و پیمانکارانه بر عملکرد شرکتها تأثیر مثبت و معناداری دارند. بهعلاوه یافتهها نشان داد که در شرایط پویا و رقابتی، فقط دو استراتژی نیروی قراردادی و پیمانکارانه هستند که بر عملکرد کارگاهها میتواند تأثیر مثبت و معناداری داشته باشد. بنابراین از 8 فرضیه پیشنهادی، 5 فرضیه مذکور تأیید و 3 استراتژی رد شد.