چکیده:
پس از استقرار نظام مشروطیت، نقش و اهمیت مطبوعات به عنوان مهمترین وسیلۀ ارتباط جمعی افزایش یافت. در پژوهش حاضر با روش تاریخی و رویکرد توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر مطبوعات ایندوره، به این پرسشها پاسخ داده خواهد شد: وضعیت مطبوعات و تعامل آنان با ارکان حکومت مشروطه در دورۀ مجلساول (1326-1324ق) چگونه بود و مطبوعات چگونه و با چه رویکردی اخبار و رویدادها را منعکس میکردند؟ بر اساس یافتهها، پس از پیروزی جنبش مشروطه، آزادی مطبوعات در بیان اخبار و رویدادها و رویکرد انتقادی آنان نسبت به اوضاع اجتماعی و سیاسی و به ویژه نقد حاکمیت، رشد و نمود بیشتری یافت. رویکرد منتقدانۀ مطبوعات گاه با تندرویهایی همراه بود و افت وخیزهای فراوانی را در تعامل آنان با حکومت و به ویژه محمدعلی شاه پدید آورد و این موضوع، در نهایت موجب محدودیتهای فراوانی از سوی حکومت گردید.
After the Persian Constitutional Revolution, the press continued and developed its role as the most effective means of mass communication. During this period, due to political freedom, the critical role of the press grew in all aspects, especially in political structure. The present study, based on a historical method and sources, addresses these issues: the interaction between the press and the government during the first parliament (1324-1324 A.H.), the approach of the press in reporting the news and events. According to the evidence, after the Persian Constitutional Revolution, the press freedom in a critical approach to the social and political circumstances, especially to the regime, increased progressively. This critical approach and the publication of informing articles, occasionally very intense, disrupted their interaction with the government so that eventually, Mohammad Ali Shah Qajar limited them by restrictions.
خلاصه ماشینی:
در پژوهش حاضر با روش تاریخی و رویکرد توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر مطبوعات این دوره ، به این پرسشها پاسخ داده خواهد شد: وضعیت مطبوعات و تعامل آنان با ارکان حکومت مشروطه در دورٔە مجلس اول (١٣٢٦- ١٣٢٤ق ) چگونه بود و مطبوعات چگونه و با چه رویکردی اخبار و رویدادها را منعکس میکردند؟ بر اساس یافته ها، پس از پیروزی جنبش مشروطه ، آزادی مطبوعات در بیان اخبار و رویدادها و رویکرد انتقادی آنان نسبت به اوضاع اجتماعی و سیاسی و به ویژه نقد حاکمیت ، رشد و نمود بیشتری یافت .
برای دستیابی به اهداف مذکور در پژوهش حاضر به این پرسشها پاسخ داده خواهد شد: وضعیت مطبوعات و رویکرد آنان نسبت به مسائل مهم کشور در سالهای میان ١٣٢٤- ١٣٢٦ق چگونه بود و همچنین در این دوره مطبوعات و ارکان مختلف حکومت مشروطه (شاه ، دولت ، مجلس ) چه تعاملاتی با یکدیگر داشتند؟ ٢.
با توجه به نقش و اهمیت قابل توجه مطبوعات در پیروزی و استقرار نظام مشروطه ، این پرسش مطرح میشود که در شرایط جدید و تحت حاکمیت نظام تازه تأسیس یافته ، مطبوعات چه وضع و جایگاهی داشتند و تعامل آنان با ارکان حکومت اعم ازشاه و مجلس و دولت چگونه بود؟ در پژوهش حاضر کوشش شده تا با روش تاریخی و رویکرد توصیفی - تحلیلی و بر مبنای اسناد و روزنامه های این دوره به سؤالات یاد شده پاسخ داده شود.
صنیع الدوله ، وزیر علوم و رئیس مجلس شورایملی ، تنها خاصیت مطبوعات را ایجاد «نقار» میدانست و با این استدلال که «شاه در تمام ممالک مقدس است »، فرمان توقیف روزنامۀ روح القدس را صادر کرد، زیرا در این روزنامه مطالبی درانتقاد از شاه منتشر شده بود (مذاکرات مجلس شورای ملی دوره اول ، ١٣٢٥، ٣٧٤).