چکیده:
چکیدهدر منابع تفسیری روایی، روایات تأویلی از روایات تفسیری تفکیک نشده است؛ لذا جداسازی روایات تأویلی از روایات تفسیری و تعیین نوع تأویل آنها اهمیت و ضرورت مییابد. در این تحقیق بر آنیم تا این مهم را در مورد روایات تأویلی مرتبط با امیرمؤمنان(ع) در سوره نحل محقق سازیم. این پژوهش در پی یافتن پاسخ به این سؤال است که در روایات تأویلی اهلبیت(ع) در سوره نحل چه نوع تأویلاتی در رابطه با امیرمؤمنان(ع) صورت پذیرفته است؟ در این راستا، بر اساس معنای اصطلاحی تأویل قرآن در آیات و روایات، روایات تأویلی سوره نحل از بین روایات تفسیری آن استخراج و با روش توصیفی- تحلیلی مشخص شد که ذیل ۱۵ آیه از سوره نحل، چهار نوع تأویل در روایات تأویلی مرتبط با امیرمؤمنان(ع) وجود دارد که عبارت اند از: معنای باطنی آیه، مصداق باطنی آیه، مصداق آیه در گذر زمان (جری و تطبیق) و مصداق اطلاق یا عموم آیه.
In narrative interpretive sources, interpretive narrations are not separated from interpretive narrations; Therefore, separating interpretive narrations from interpretive narrations and determining the type of their interpretation becomes important and necessary. In this research, we intend to realize this important point about the interpretive narrations related to the Commanders of the Faithful (pbuh) in Surah An-Nahl. This research seeks to find the answer to the question that in the interpretive narrations of Ahl al-Bayt (AS) in Surah An-Nahl, what kind of interpretations have been made in relation to the Commanders of the Faithful (AS)? In this regard, based on the idiomatic meaning of Qur'anic interpretation in verses and narrations, the interpretive narrations of Surah An-Nahl were extracted from its interpretive narrations and by descriptive-analytical method it was determined that under 15 verses of Surah An-Nahl, four types of interpretations in interpretive narrations related to Amir al-Mu'minin (AS) There are: the esoteric meaning of the verse, the esoteric meaning of the verse, the meaning of the verse over time (current and adaptation) and the meaning of the application or the generality of the verse.
خلاصه ماشینی:
» (عياشي، ١٣٨٠: ج ١، ص ١١) ذيل سه آيه از سوره نحل (آيات ٢٢، ٢٣ و ٣٨) روايات تأويلي مشاهده شد که معناي باطني آيه دوره سوم را درباره امام علي (عليه السلام ) تأويل نموده که در ادامه به نقل آنها پرداخته خواهد شد.
در روايت فوق ، از آيه مورد بحث ، الغاي خصوصيت و تنقيح مناط شده و بر منکران ولايت امام علي (عليه السلام ) بعد از رحلت پيامبر (صلي الله عليه و آله ) تطبيق شده است ؛ بنابراين تأويل ذکرشده در اين روايت از نوع بيان مصداق باطني آيه به شمار ميرود.
» (ابن شهرآشوب ، ١٣٧٩: ج ٣، ص ٤٨) دوره سوم شماره ۶ بهار و تابستان ١۴٠٠ ٢٨۶ معناي ظاهري آيه : و ما أنزلنا عليک الکتاب إلا لتبين لهم الذي اختلفوا فيه و هدي و رحمۀ لقوم يؤمنون (نحل : ٦٤) درباره رفع اختلاف مشرکان توسط پيامبر (صلي الله عليه و آله ) است ؛ اما در اين روايت از آيه مورد بحث ، الغاي خصوصيت و تنقيح مناط شده و به رفع اختلاف مسلمانان توسط امام علي (عليه السلام ) پس از پيامبر (صلي الله عليه و آله ) تأويل شده است ؛ لذا تأويل ذکر شده در اين حديث از نوع جري و تطبيق و بيان مصداق باطني آيه در گذر زمان به شمار ميرود.
عبارت «نعمت الله » در آيه مورد بحث مطلق است و ظهور در همه نعمتهاي الهي دارد، اما در اين روايات به نعمت ولايت امام علي (عليه السلام ) تأويل شده Third period The six number است ؛ لذا تأويل در اين روايت از نوع بيان مصداق اتم اطلاق آيه به شمار ميرود.