چکیده:
با افزایش نرخ بزهکاری و افزایش تعداد زندانیان، مرحله پساکیفری در راستای بازپروری مجرمان موردتوجه قرار گرفت. بهطورکلی پیشگیری از تکرار جرم و لزوم حمایت از اقشار آسیبدیده، اتخاذ تدابیر مراقبت بعد از اعمال کیفر بر مجرمان را توجیه مینماید. هدف از این پژوهش، بررسی آسیبشناسی سیاستهای مرکز مراقبت بعد از خروج درزمینه پیشگیری از تکرار بزهکاری میباشد. سؤال اساسی تحقیق حاضر، این است که آیا مرکز مراقبت بعد از خروج به کیفیتی که در ایران ایجادشده است، بر عدم بازگشت مددجویان به زندان مؤثر است؟ حال در پژوهش حاضر، با روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی، سیاستهای مرکز مراقبت بعد از خروج را مورد امعاننظر قرار داده و این نتیجه حاصل شد که ارتباط صمیمانه مددجویان با مددکاران، هم در دوران نگهداری در کانون و هم پس از آن، مددجویان را در تشکیل زندگی اجتماعی سالم کمک کرده و میتواند موجب عدم بازگشت آنها به کانون اصلاح و تربیت باشد؛ اما در حال حاضر به عللی ازجمله مشکلات مالی و متعاقب آن، تخصیص ندادن بودجه به این مرکز، این نهاد بیشازپیش ضعیف شده و نمیتواند پاسخگوی جمعیت زیاد زندانیان و سامان بخشیدن به زندگی آنان، پس از خروج از زندان باشد؛ بنابراین این نهاد، برای انجام وظایف خود، نیازمند حمایت و توجه بیشتر از سوی دولت میباشد.
The purpose of this study is to investigate the role of the care center after the release of prisoners in preventing recurrence of crime and also the challenges that the establishment of these centers in the country faces. The main question of the present study is whether the post-discharge care center, as established in Iran, is effective in preventing clients from returning to prison? Now, in this research, from a descriptive and analytical point of view, the functions, philosophy of existence and the main duties of the care department after leaving the prisons organization and the security measures of the country were examined. The results of the study showed that the indicators of satisfaction with the loan amount, easy receipt of the loan, satisfaction with the facilities after leaving, satisfaction with the supervision and control of the care department, cordial relations with employees after release, helpers' relations before release, grounding and communication Clients and assistants, recognizing the demands and expectations of clients, having a healthy social life and satisfaction with the social status of the client's job are effective in preventing clients from returning to prison. Overall, based on the results of the present study, it is clear that the actions and activities of the post-discharge care unit during the last two decades have significant effects on the rehabilitation and training of prisoners throughout the country and their return to society and It has a healthy life, but due to the high number of prisoners and also the social and economic crises in the society, it seems that this office needs more attention and support from the authorities and allocation of funds to improve and develop measures and increase its performance.
خلاصه ماشینی:
سؤال اساسي تحقيق حاضر، اين است که آيا مرکز مراقبت بعد از خروج به کيفيتي که در ايران ايجادشده است ، بر عدم بازگشت مددجويان به زندان مؤثر است ؟ حال در پژوهش حاضر، با روش تحقيق توصيفي ـ تحليلي، سياست هاي مرکز مراقبت بعد از خروج را مورد امعان نظر قرار داده و اين نتيجه حاصل شد که ارتباط صميمانه مددجويان با مددکاران ، هم در دوران نگهداري در کانون و هم پس از آن ، مددجويان را در تشکيل زندگي اجتماعي سالم کمک کرده و ميتواند موجب عدم بازگشت آن ها به کانون اصلاح و تربيت باشد؛ اما در حال حاضر به عللي ازجمله مشکلات مالي و متعاقب آن ، تخصيص ندادن بودجه به اين مرکز، اين نهاد بيش ازپيش ضعيف شده و نميتواند پاسخگوي جمعيت زياد زندانيان و سامان بخشيدن به زندگي آنان ، پس از خروج از زندان باشد؛ بنابراين اين نهاد، براي انجام وظايف خود، نيازمند حمايت و توجه بيشتر از سوي دولت ميباشد.
با توجه به اين که نگهداري مجرمان در زندان ها هزينه هاي بسيار هنگفت را بر جامعه تحميل ميکند و نيز ازآنجاکه مجازات حبس بسته به شرايط خاصي که براي زندانيان و خانواده هاي آنان پيش آمده ، اثرات مخرب اجتماعي، اعتقادي ، اقتصادي و رواني گهگاه غيرقابل جبران برجاي ميگذارد، بنابراين ارائه راهکار جديدي به منظور پيشگيري از تکرار جرم توسط زندانيان آزادشده و جلوگيري از بازگشت مجدد آنان به زندان ، ضروري به نظر مي رسيد.