چکیده:
بازدارندگی سایبری یکی از راهبردهای مقابله با تهدیدات سایبری و نیز تقویت اقتدار دفاعی کشورها در عرصه جنگ های نوپدید محسوب می گردد. بازدارندگی سایبری در برابرتهدیدات سایبری مستلزم شناخت دقیق مبانی و مفاهیم آن و نیز نحوه نحوه و جایگاه آن در شکل گیری اقتدار دفاعی می باشد. مقاله پیش رو به دنبال تبیین نقش بازدارندگی سایبری در اقتدار دفاعی ارتش جمهوری اسلامی ایران می باشد. مقاله از نظر هدف کاربردی بوده و شیوه انجام آن توصیفی- کتابخانه ای بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل دیدگاه ها و نظرات فرماندهی معظم کل قوا در زمینه دفاع سایبری و نیز بازدارندگی سایبری در اسناد و مدارک بالادستی بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های اماری کمی استفاده شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که بازدارندگی سایبری در چهار بعد ارتباط، ثبات نظر، قابلیت و اعتبار بر اقتدار دفاعی کشور تاثیر گذار است. در پایان به منظور تقویت قدرت بازدارندگی راهبردهای پیشنهادی ارائه شده است.
Cyber deterrence is one of the strategies to deal with cyber threats and also to strengthen the defense authority of countries in the field of emerging wars. Cyber deterrence against cyber threats requires accurate knowledge of its principles and concepts, as well as how and its place in the formation of defense authority. The present article seeks to explain the role of cyber deterrence in the defense authority of the Army of the Islamic Republic of Iran. The article was applied in terms of purpose and the method of doing it was descriptive-library. The statistical population of the study included the views and opinions of the Supreme Command of the Armed Forces in the field of cyber defense as well as cyber deterrence in upstream documents. Quantitative statistical methods have been used to analyze the data. The research results indicate that cyber deterrence in four dimensions of communication, stability of opinion, capability and credibility affect the country's defense authority. Finally, in order to strengthen the deterrent power, the proposed strategies are presented.
خلاصه ماشینی:
همچنين وابستگي زيرساخت هاي حياتي کشورها به فضاي سايبر و آسيب پذيري هاي موجود در آن ها سبب شده است که دشمن يکي از اهداف نظامي خود در اعمال فشار و سلطه به کشور مقابل را تخريب و اخلال و نفوذ به سامانه هاي سايبري تعريف نمايد.
فرمول بندي يک استراتژي مؤثر در عصر سايبر، نيازمند فهمي گسترده تر و چندبعدي از مفهوم بازدارندگي است و نياز نيست که پاسخ يک حمله سايبري را تنها با ابزار سايبري بدهيم بازدارندگي سايبري در اسناد و مدارک بالادستي جمهوري اسلامي ايران در پيروي از آموزه هاي ديني جهت حفظ امنيت کشور و مردم ، علاوه بر تدابيري که براي حفاظت سامانه هاي مختلف در مقابل حملات احتمالي سايبري اتخاذ کرده ، در راستاي بازدارندگي نيز تدابيري را اتخاذ کرده است که موارد ذيل از آن جمله اند.
کل حالت نظامي متعارف ايالات متحده به عنوان يک سهيم عمده در بازدارندگي همچنين براي ساير فعاليت هاي کليدي، توضيح داده شده در راهبرد دفاع ملي، شامل تضمين متحدين ، بازداشتن دشمنان بالقوه از هدايت محرک رقابتي و شکست دادن رقبا در زمان جنگ نگريسته مي شود.
در مورد رقيبي که بدنبال استفاده از تهديدات حملات سايبري يا حملات واقعي است تا کشور رقيب را وادار به اقدامي کند که در خدمت منافع يا اهداف بزرگترش باشد، يک راهبرد بازدارندگي سايبر کارآيي خواهد داشت چنانچه دشمن قضاوت کند که اين تحميل تلاش شده موفق نمي شود و اينکه حمله باعث مقابله به مثل کشور مقابل شده و يک عقب نشيني راهبردي خالص براي حمله کننده نتيجه آن خواهد بود.