چکیده:
صلح دعاوی در نظام آیین دادرسی مدنی ایران و کانادا به عنوان یک امر مرسوم مورد پذیرش قرار گرفته است. ماده اصلی در این زمینه در نظام حقوقی ایران، ماده 184 قانون آیین دادرسی مدنی است . این در حالی است که در نظام حقوقی کانادا ، در مواد مختلف ، ارجاع به صلح دعاوی مقرر شده است . سوال اصلی که در این تحقیق با استناد به روش توصیفی –تحلیلی مدنظر است ، چه تفاوت هایی میان نهاد صلح دعاوی در نظام آیین دادرسی مدنی ایران و کانادا وجود دارد ؟ تفاوت های متعددی در این زمینه قابل تصور است از جمله اینکه در نظام آیین دادرسی مدنی ایران، صلح دعاوی به عنوان یک نهاد کاملا قضایی مورد استناد قرار می گیرد در حالی که در نظام آیین دادرسی مدنی کانادا به عنوان یک نهاد فراقضایی است . در نتیجه این موضوع موجب شده است که صلح دعوا در نظام حقوقی کانادا از زمره روش های جایگزین حل و فصل دعاوی در نظر گرفته شود در حالی که جایگاه آن در نظام حقوقی ایران مشخص نشده است .
Peace of litigation has been accepted as a common practice in the civil procedure system of Iran and Canada. The main article in this field in the Iranian legal system is Article 184 of the Code of Civil Procedure. In the Canadian legal system, however, various articles refer to litigation. The main question that is considered in this research based on the descriptive-analytical approach, what are the differences between the institution of peace of lawsuits in the civil procedure system of Iran and Canada? Numerous differences are conceivable in this regard, including the fact that in the Iranian civil procedure system, litigation is cited as a purely judicial entity, while in the Canadian civil procedure system it is cited as an extra-judicial entity. This has led to the settlement of litigation in the Canadian legal system as an alternative to litigation, while its place in the Iranian legal system has not been determined.
خلاصه ماشینی:
برخلاف نظام حقوقي کانادا که صلح دعوا مي تواند از ناحيـه اشـخاص ثالـث نيـز صـورت بگيرد اما با توجه به ماده ١٨٤ قانون آيين دادرسي مدني ، صلح دعوا را يک فرآيند کاملا قضايي دانست کـه در آن ، دادگاه به عنوان نهاد ثالث ورود پيدا مي نمايد و تصميم مربوط به صدور گزارش اصلاحي نيز يک تصميم کـاملا قضايي است که فارغ از راي و قرار است .
ماده اصلي در زمينه صلح دعاوي در نظام حقوقي ايران ، ماده ١٨٤ قانون آيين دادرسي مدني است که بر مبناي آن ، در صورت حصول سازش ، دادگاه اعلام ختم رسيدگي نموده و اقدام به صدور گزارش اصلاحي مي نمايد .
بـا ايـن حـال در اسـناد بـين المللـي، تعاريفي در اين ارتباط مشاهده مي شود براي نمونه در (( قانون مدل ٢٠٠٢ آنسيترال ناظر بر تجارت بين المللي))، صلح دعاوي اين چنين تعريف شده است : (( فرآيندي است که از طريق درخواست صريح به صلح و سازش يـا ميـانجي گـري و يـا نهـاد حقـوقي ديگـري صورت مي گيرد که به موجب آن ، طرفين اختلاف از يک شخص ثالث يا شخص سازشگر درخواست مي نماينـد تا بدان ها در زمينه تلاش براي دست يابي به يک حل و فصل مسالمت آميز که ناشي يا مرتبط با ارتباط قراردادي يا ساير ارتباطات حقوقي شان باشد ، کمک نمايد .