چکیده:
مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی درمان شناختی رفتاری در نشانگان ضربه عشق، حالات خلقی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر افراد با تجربه شکست عاطفی انجام شده است. از نظر گردآوری دادهها تک آزمودنی، از نظر اجرا میدانی و از نظر ماهیت کمی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دختران در دامنه سنی 18 تا 30 سال با تجربه شکست عاطفی در سال 1400 بودند که به روش نمونهگیری هدمند ودردسترس انتخاب گردیدند. در این مطالعه از پرسشنامههای ضربه عشق راس (1999)، تنظیم شناختی هیجان گازنفسکی و کرایچ (2006) و حالات خلقی برومز (2007) استفاده گردید. دادههای مطالعه با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی همچون میانگین، انحراف استاندارد، حداقل و حداکثر و آزمونهای آماری درصد بهبودی، شاخص d کوهن (اندازه اثر) و نمودارهای دیداری ترسیمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس اندازه اثر بدست آمده و درصد بهبودی محاسبه شده اثر بخشی درمان شناختی رفتاری در نشانگان ضربه عشق و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در افراد با تجربه شکست عاطفی تحقیق معنی دار شدند ولی در حالات خلقی معنی دار نبود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که مداخله درمان شناختی رفتاری بر نشانگان ضربه عشق و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان اثربخش میباشد.
خلاصه ماشینی:
اثر بخشی درمان شناختی رفتاری در نشانگان ضربه عشق، حالات خلقی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در افراد با تجربه شکست عاطفی مانیا ناصری منش 1 ، مریم موسوی نیک 2 ، رحمت اله عظیمی 3 1 کارشناس ارشد روان شناسی بالینی موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی حکیم ناصرخسرو ساوه.
ایران چکیده مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی درمان شناختی رفتاری در نشانگان ضربه عشق، حالات خلقی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر افراد با تجربه شکست عاطفی انجام شده است.
بر اساس اندازه اثر بدست آمده و درصد بهبودی محاسبه شده اثر بخشی درمان شناختی رفتاری در نشانگان ضربه عشق و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در افراد با تجربه شکست عاطفی تحقیق معنی دار شدند ولی در حالات خلقی معنی دار نبود .
درصد بهبودی = آزمون پیش در فرد نمره−آزمون پس در فرد نمره آزمون پیش در فرد نمره ×100 بر اساس یافته های بدست آمده (جدول 3) درصد بهبودی بعد از درمان در مولفه نشانگان ضربه عشق در آزمودنی اول (%91/73) و درصد بهبودی پیگیری (%6/82) است و از نظر بالینی معنادار است، چراکه هر دو از میزان معنی داری درصد بهبودی، یعنی 50% بالاتر هستند.
لذا هدف اصلی از انجام تحقیق حاضر بررسی تأثیر درمان شناختی رفتاری بر نشانگان ضربه عشق، حالات خلقی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در افراد با تجربه شکست عاطفی است.