چکیده:
یکی از مخاطرات که شهرها را با بحران جدی مواجه کرده است، شیوع بیماری کووید-19 است. پاندمی کرونا شهرها را از روال معمول خود خارج ساخته است. از همین رو شهرها به دنبال بازگشت هرچه سریعتر به شرایط گذشته خود و تابآوری شهری میباشند. روش پژوهش، در این تحقیق توصیفی- تحلیلی و با استفاده از پیمایش میدانی، چهار بعد اقتصادی، اجتماعی، مدیریتی-نهادی و زیرساختی در قالب 29 گویه میزان تاب آوری شهر تهران در برابر پاندمی کرونا مورد بررسی قرار داده است، در میان گویههای بررسی شده در پژوهش ، پشتیبانی و حمایت از کسبوکارهای آسیبدیده، پوشش بیمهای، حمایت از بخشهای تولیدی آسیبدیده، در نامطلوبترین وضعیت قرار دارند. نتایج بهدستآمده از جدول نهایی تکنیک ویکور نشان دهنده آن است که شاخص اقتصادی با امتیاز 1 بهعنوان مهمترین مولفه تابآوری در برابر با ویروس کرونا است که نسبت به دیگر مولفههای مورد بررسی از تاب آوری پایین تری قرار دارد. پس از آن مولفه مدیریتی-نهادی با امتیاز 0.94 و مولفه زیرساختی با امتیاز 0.92 در رتبههای بعدی مهمترین مولفههای تابآوری شهر تهران در برابر با ویروس کرونا است. نتایج پژوهش نشان میدهد که کلانشهر تهران در برابر ویروس کرونا وضعیت مطلوبی را دارا نمیباشد و در برایر شاخص های انتخابی تاب آور نبوده ، شاخص های اقتصادی بیشترین تاثیر و شاخص های اجتماعی کمترین تاثیر را در تاب آور نبودن شهر تهران داشته است.
Abstract
Abstract
One of the dangers that has caused cities to face a serious crisis is the outbreak of Covid-19 disease. The corona pandemic has taken cities out of their normal routine. Therefore, cities seek to return to their past conditions and urban resilience as soon as possible. Research Method In this descriptive-analytical study, using field survey, four economic, social, managerial-institutional and infrastructural dimensions in the form of 29 items have examined the resilience of Tehran against Corona pandemic. In research, support and advocacy for affected businesses, insurance coverage, support for affected manufacturing sectors, are in the most unfavorable situation. The results obtained from the final table of Vikor technique show that the economic index with a score of 1 is the most important component of resilience against coronavirus, which is lower than other components of resilience. After that, the managerial-institutional component with a score of 0.94 and the infrastructure component with a score of 0.92 in the next ranks are the most important components of Tehran's resilience against coronavirus. The results show that the metropolis of Tehran is not in a favorable position in relation to the corona virus and is not resilient to selected indicators and the economic index has the most impact and the social index has the least impact on the resilience of Tehran
خلاصه ماشینی:
روش پژوهش ، در اين تحقيق توصيفي- تحليلي و با استفاده از پيمايش ميداني، چهار بعد اقتصادي، اجتماعي، مديريتي-نهادي و زيرساختي در قالب ٢٩ گويه ميزان تاب آوري شهر تهران در برابر پاندمي کرونا مورد بررسي قرار داده است ، در ميان گويه هاي بررسي شده در پژوهش ، پشتيباني و حمايت از کسب وکارهاي آسيب ديده ، پوشش بيمه اي، حمايت از بخش هاي توليدي آسيب ديده ، در نامطلوب ترين وضعيت قرار دارند.
نتايج به دست آمده از جدول نهايي تکنيک ويکور نشان دهنده آن است که شاخص اقتصادي با امتياز ١ به عنوان مهم ترين مؤلفه تاب آوري در برابر با ويروس کرونا است که نسبت به ديگر مولفه هاي مورد بررسي از تاب آوري پايين تري قرار دارد.
ابعاد و شاخص هاي تاب آوري شهري در برابر بيماري ١٩-COVID (رجوع شود به تصویر صفحه) پس از حذف برخي سؤالات غير نرمال و با توجه به جدول شماره (٢) بيشترين پايايي مربوط به زيرساختي-فضايي است که مقدار آن برابر با ٠/٨٠١ بوده و کمترين نيز مربوط به مولفه اقتصادي که مقدار آن برابر با ٠/٧٣٢ است .
اين موضوع نشان دهنده عدم تاب آوري شهر تهران در برابر ويروس کرونا در ابعاد و شاخص هاي مختلف است که در ادامه براي درک و تفهيم بهتر مسئله از آزمون تي تک نمونه استفاده ميشود.
نتايج پژوهش نشان ميدهد که شهر تهران با توجه به شاخص هاي مورد بررسي در پژوهش در برابر ويروس کرونا تاب آور نبوده است .