چکیده:
کمرویی یک پدیده پیچیده و مرکب ذهنی، روانی و اجتماعی است که به دلایل بیشمار در طول دوران
رشد به تدریج پدیدار میشود و با دارو برطرف نمیشود. کمرویی اساسا رفتاری اکتسابی و آموخته شده
است و برای درمان و برطرف کردن آن باید یادگیری زدایی ١ صورت گیرد و رفتار تازه و مطلوب
اجتماعی در فرد فراگیر شود. اگر در مورد رفتار غیراجتماعی این قبیل جوانان چاره ای اندیشیده نشود فرد
دچار استرس های شدید شده و احتمالا خطرناکترین و حادترین وضع را برای ابتلا به بیماریهای شدید
روانی مانند اسکیزوفرنی و یا افسردگی خواهد داشت (زیمباردو و رادل، ٢ ٢٠٠١).
کمرویی و کناره گیری دانش آموز، کوششی برای خودداری از ارتباط با محیط اطراف است. فرد کمرو و
گوشه گیر ممکن است از برقرارنمودن تماس با افراد و شرکت در فعالیت های اجتماعی، این دسته از افراد
ممکن است از موقعیت هایی مانند؛ شکست، انتقاد، کمبود، اعتماد به نفس، دستپاچگی یا تحقیر ترس داشته
باشند. معلمان و والدین در رفع مشکل کودکان گوشه گیر نقش بسزایی دارند و با صمیمیت و محبت باید به
تمام تغییرات رفتاری مناسب و موفقیت آمیز آنان توجه کرده، آنان را تشویق کنند و بدین وسیله کودکان را
به سوی فعالیت های اجتماعی سازنده در مدرسه و خانه راغب سازند
خلاصه ماشینی:
اگر در مورد رفتار غيراجتماعي اين قبيل جوانان چاره اي انديشيده نشود فرد دچار استرس هاي شديد شده و احتمالا خطرناکترين و حادترين وضع را براي ابتلا به بيماريهاي شديد رواني مانند اسکيزوفرني و يا افسردگي خواهد داشت (زيمباردو و رادل ،٢ ٢٠٠١).
کودکان و نوجوانان و افراد کمتر از ١٨ سال قشر عمده ي جمعيت جهان را تشکيل ميدهند؛ در کشورهاي در حال توسعه سهم اين قشر از کل جمعيت ، تقريبا به پنجاه درصد ميرسد، در کشور ما نيز اکثريت جمعيت را جوانان تشکيل ميدهند؛ بنابراين براي شناخت درست اين قشر عظيم و کوشش در راه تامين شرايط مادي و معنوي لازم براي رشد جسماني، عاطفي و فکري آنان بايد تلاش کرد، به ويژه اينکه تقريبا تمام مکتب هاي فکري حاکم بر روانشناسي و روانپزشکي قرن بيستم تجارب و يادگيريهاي کودکي را به عنوان مهمترين و تعيين کننده ترين جز شخصيت و سلامت روان ١افراد مورد تاکيد قرار داده اند.
برخي از محققين خاطر نشان کرده اند که عدم وابستگي به والدين موجب رشد "من " در نوجوانان ميشود و از سوي ديگر ممکن است موجب احساس اضطراب در آنها گردد.
١- افروز، غلامعلي، روان شناسي کم رويي و روش هاي درمان ، انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامي، ١٣٧٤ 2- Emotional autonomy «کمرويي» توجهي غير عادي و مضطربانه به خويشتن در موقعيت هاي اجتماعي است که به دنبال آن ، فرد دچار نوعي تنش رواني – عضلاتي ميشود و شرايط عاطفي و شناختي او تحت تأثير قرار ميگيرد و موجب بروز رفتارهاي خام و واکنش هاي نامناسب ميگردد.