چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی ومقایسه ی اختلالات درون ریز (افسردگی – اضطراب) و اختلالات
برون ریز (نافرمانی مقابله ای –پرخاشگری) فرزندان دارای ناپدری ونامادری نسبت به انان که دارای تک
والد میباشد. این پژوهش دو جامعه ی اماری دارد که شامل دانش اموزان دارای ناپدری و نامادری و
دانش اموزان دارای تک والدند. روش نمونه گیری در دسترس میباشدکه از ١٨ مدرسه ی مقاطع راهنمایی
و متوسطه ی دخترانه و پسرانه شهر ورامین عدد ١٢٠دانش آموز تک والد و ١٢٠ دانش آموز همراه با
ناپدری و نامادری انتخاب شده است و با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته اختلالات درون ریز و برون
ریز با استفاده از روش اماری تجزیه و تحلیل کواریانس به مقایسه ی دو گروه پرداخته شده است. واز هر
گروه تعداد ٢٠ نفر پاسخگو نبودهاند. نتایج نتیجه ی اینکه تفاوت معنا داری بین فرزندان دارای ناپدری
ونامادری نسبت به انان که دارای تک والدند در اختلالات درون ریز (افسردگی- اضطراب) و برون ریز
(نافرمانی مقابله ای) میباشد.
نتیجه گیری: نتیجه گرفته میشود که گروه کودکانی که دارای ناپدری و نامادری انداختلالات درون
ریزشان مانند افسردگی و ااضطرابشان بیشتر از گروهی که دارای تک والدند و آنان که دارای تک والدند
اختلالات برون ریزشان مانند نافرمانی مقابله ای و پرخاشگری بیشتر از فرزندان دارای ناپدری و نا مادریاند.
خلاصه ماشینی:
جدول ٦- نتايج تحليل تک متغيري (به تصویر صفحه رجوع شود) براساس نتايج به دست آمده در جدول ٦، ميانگين نمرات اختلالات درون ريز (٠٠٠١=p) و اختلالات برون ريز (٠٠٠١=p) در دو گروه کودکان که باناپدري و نامادري زندگي ميکنند و آن هايي با تک والدي زندگي ميکنند تفاوت معني داري دارد.
145 جدول ١١- نتايج تحليل مانوا نمرات متغيرهاي اختلالات برون ريز (پرخاشگري و نافرماني) در دو گروه (به تصویر صفحه رجوع شود) براساس يافته هاي به دست آمده در جدول ١١، ميانگين نمرات پرخاشگري و نافرماني مقابله اي در دو گروه کودکان که باناپدري و نامادري زندگي ميکنند و آن هايي با تک والدي زندگي ميکنند تفاوت معني داري دارد(٠٠٠١=P).
هم چنين کنترل کردن نوجوان در اين سن کاري دشوار است به خاطر اينکه نوجوانان تحت تاثير فشار اجتماعي و دوستان و مدرسه خود قرا رمي گيرند و نفوذ آنان بر نوجوان بيشتر است و حضور هردو والد نقش بسيار مهمي در حل بحران هاي اين سن دارد و يک عدم تعادلي در وي ايجاد ميگردد که به شکل لجبازي و پرخاشگري خود را بروز ميدهد نتيجه اين تحقيق همسو با يافته هاي گذشته بوده است براي مثال يعقوبي و سهرابي و مفيدي (١٣٩٠) نوجوانان طلاق را پرخاشگرتر از نوجوانان عادي معرفي کردند و با تحقيق مجتهد زاده و نيسي (١٣٩٠) و شاه ميوه اصفهاني ، اميري (١٣٩٢) و شهني ييلاق ، عاليپور، پايندان ، بهروزي (١٣٩٢) و کيرمن و همکاران (١٩٩٥) همسويي دارد.