خلاصه ماشینی:
"حقوق اقلیتها مطالعهی موردی ادیان و مذاهب109 دکتر محسن مدیر شانهچی-دانشگاه آزاد اسلامی مشهد چکیده110 در این تحقیق،پس از تعریف مفاهیمی چون اقلیتها و قانون اساسی و بررسی زمینهها و رویکردهای تدوین قوانین اساسی مشروطه و جمهوری اسلامی ایران،جایگاه اقلیتهای دینی و مذهبی در این قوانین،مورد بررسی و مقایسه قرار میگیرد.
در این پژوهش،در مقابل اکثریت شیعهی اثنی عشری،جایگاه و موقعیت و حقوق اقلیتهای مذهبی و دینی دیگر،اعم از شیعه یا غیر شیعه و مسلمان یا غیر مسلمان در هر دو قانون اساسی مشروطه و جمهوری اسلامی(شامل هر دو متن مصوب 1358 و بازنگری شده در سال 1368)مقایسه،بررسی و تحلیل میشود.
شاید ازاینروست که در قانون اساسی همه کشورها از جمله ایران پیش و پس از انقلاب،به موقعیت و حقوق همه اقشار ملت،اعم از قومیتهای گوناگون،متکلمان به زبانهای مختلف و پیروان ادیان و مذاهب موجود در آن کشور و نقش و جایگاه هریک از مؤلفههای قومی،دینی،زبانی و فرهنگی جامعه اشاره میشود و بندها یا فصولی به این مؤلفهها اختصاص مییابد.
»3 در تعریف دیگری که براساس تعریف قبلی و در جهت تکمیل آن ذکر شده،چنین آمده است:«اقلیت،گروهی از شهروندان هستند که به لحاظ عددی بخش کمتر جمعیت کشور را تشکیل میدهند و در حاکمیت کشور شرکت ندارند و دارای خصوصیات قومی،مذهبی یا زبانی متفاوت از اکثریت افراد جامه بوده و نوعی حس همبستگی در آنها وجود دارد که از اراده جمعی برای بقا نشأت میگیرد و هدف آن دستیابی به مساوات و برابری حقیقی و حقوقی با اکثریت مردم میباشد.
بنابراین،در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران،نه تنها قواعد شرعی به عنوان حقوق فطری و برتر از قوانین مورد احترام است،وسیله جذب و ورود این قواعد در حقوق موضوعه نیز بهطور جدی فراهم است."