خلاصه ماشینی:
"تا اینجا و علیرغم ترس آنها،استفاده روسیه از کمکها بدین معنی نبوده است که کشورهای جهان سوم کمتر از کذشته کمک دریافت کنند.
آمار اخیر سازمان همکاری اقتصادی و توسعه نشان میدهند که هزینه اعضای آن برای کمکهای توسعهای رسمی(کمک بلاعوش و وامهای ارزان)همچنان 33/0 درصد تولید ناخالص داخلی آنها در سال گذشته بود(هرچند که این رقم کمتر از نیمی از میزان تعیین شده توسط سازمان ملل برای دهد 1980 است.
همچنان پرداخت میشود اما کشورهای ثروتمند کمک به جهان سوم را هدفی برای کاهش بودجه خواهند یافت.
آنها به دلایل استراتژیک خود به کشورها کمک نمودند و چگونگی استفاده از کمکها بر ایشان اهمیت چندانی نداشت بیدقتی در این امر نتایج خیلی بدی بهمراه داشته است.
و این باعث بوجود آمدن تبعیض نادرستی برای پروژههائی با سرمایه گزاف که باعث ترقی اعتبار سیاستمداران است میشود اما منافع (به تصویر صفحه مراجعه شود) کمی برای نیازمندان دارد.
اینکه کمک برای بخشش واقعی است و یا برای جنبههای سیاست خارجی انجام میگیرد؟دوم،این هزینهها کمتر در کشورهای با در آمد متوسط که اکنون سرمایهگذاریهای خصوصی را جذب مینماید،صرف میشود و بیشتر خرج کشورهای نیازمندتر میشود.
اگرچه دوستانم هشدار داده بودند که یافتن شغل دائم در رشته علوم دشوار خواهد بود،ولی آنچه من میدیدم واقعا تکاندهنده بود- حتی جوانترین و بهترین دانشمندانی که میشناختم دریافتن شغل دائمی مطمئن با مشکل روبرو بودند.
در بهار سال 1992،این فعالیت سیاسی منجر شد تا در جلسهء مذاکرات کنگره راجع به حمایت آشکار بنیاد علوم ملی از نظریهء کمبود دانشمند شهادت بدهم-تا آن موقع،اعضای«شبکهء دانشمندان جوان» غیر واقعی بودن این افسانه را افشا کرده بودند."