چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ترومای کرونا در زندگی روزمره، در آثار هنرمندان تجسمی حوزه تصویرسازی و گرافیک با تاکید بر مسئولیت اجتماعی (مورد مطالعه اینستاگرام) بوده است. در این تحقیق ابتدا با روش توصیفی مفاهیم و نظریات مربوط به اندیشههای نشانهشناسی و سیر زایشی معنا مطرح شده، سپس با رویکردی تحلیلی میان نظریات و آثار هنری مورد بحث در زمان کرونا از (ابراهیم حقیقی در حوزه تصویرسازی و گرافیک) ارتباط برقرار کرده تا با کمک آنها به خوانش متن بپردازد. بر این اساس، جامعه آماری تحقیق حاضر، شامل آثار منتخب هنرمندان در حوزه تصویرسازی و گرافیک که با موضوع ویروس کرونا و بیماری کووید -19، خلق شدهاند مورد تحلیل محتوایی قرار میگیرند؛ لذا در تحقیق حاضر، نمونه آماری شامل آثار هنرمند ایرانی ابراهیم حقیقی در حوزه تصویرسازی و گرافیک در ششماهه نخست بحران کرونا است. نشانهشناسی و ساختارگرایی سوسوری در انجام این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است. یافتهها نشان داد: ترومای کرونا در زندگی روزمره، در آثار هنرمندان تجسمی (در حوزه تصویرسازی و گرافیک) در غالب مسئولیت اجتماعی در اینستاگرام نقش داشته است. همچنین فعالیتهای هنرمندان حوزه تجسمی (در حوزه تصویرسازی و گرافیک) در غالب مسئولیت اجتماعی در اینستاگرام در زمان بحران کرونا تاثیرات مثبتی داشته است. به مدیران ارشد و میانی شهرستانها و استانها پیشنهاد میشود در مدیریت شهری و تصمیمات بصری و مبلمان شهری از ظرفیتهای حداکثری هنرمندان و صاحبنظران این حوزه در جهت هرچه بهتر شدن سیمای شهری و تاثیرات روحی روانی بر فرهنگ مردم استفاده شود.
The purpose of this study was to investigate coronary trauma in everyday life, in the works of visual artists in the field of illustration and graphics with an emphasis on social responsibility (studied by Instagram). In this research, first the descriptive concepts and theories related to semiotic ideas and the reproductive course of meaning have been proposed, then with an analytical approach between the theories and works of art discussed in the time of Corona (Ebrahim Haghighi in the field of illustration and graphics). To read the text with their help. . Accordingly, the statistical population of the present study, including selected works of artists in the field of illustration and graphics created with the theme of the corona virus and Covid-19 disease, are analyzed in terms of content; Therefore, in the present study, the statistical sample includes the works of Iranian artist Ebrahim Haghighi in the field of illustration and graphics in the first six months of the Corona crisis. Saussure's semiotics and structuralism have been considered in this research. Findings showed: Corona trauma in daily life, in the works of visual artists (in the field of illustration and graphics) has played a role in the form of social responsibility on Instagram. Also, the activities of visual artists (in the field of illustration and graphics) have had a positive effect on social responsibility in Instagram during the Corona crisis. It is suggested to the senior and middle managers of cities and provinces in urban management and visual decisions and urban furniture of the maximum capacities of artists and experts in this field in order to improve the urban appearance and psychological effects on culture. People used to.
خلاصه ماشینی:
در این تحقیق ابتدا با روش توصیفی مفاهیم و نظریات مربوط به اندیشههای نشانهشناسی و سیر زایشی معنا مطرح شده، سپس با رویکردی تحلیلی میان نظریات و آثار هنری مورد بحث در زمان کرونا از (ابراهیم حقیقی در حوزه تصویرسازی و گرافیک) ارتباط برقرار کرده تا با کمک آنها به خوانش متن بپردازد.
بر این اساس، جامعه آماری تحقیق حاضر، شامل آثار منتخب هنرمندان در حوزه تصویرسازی و گرافیک که با موضوع ویروس کرونا و بیماری کووید -19، خلق شدهاند مورد تحلیل محتوایی قرار میگیرند؛ لذا در تحقیق حاضر، نمونه آماری شامل آثار هنرمند ایرانی ابراهیم حقیقی در حوزه تصویرسازی و گرافیک در ششماهه نخست بحران کرونا است.
در این میان جامعه فرهنگی و هنری کشور همواره از تأثیرگذاری و مقبولیت زیادی در میان مردم برخوردار بودهاند، چنان که در بسیاری از مقاطع حساس اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نقش هنرمندان بهعنوان صنفی پیشرو و تأثیرگذار در عبور از بحرانها بسیار چشمگیر بوده است، آنها وارد عمل شده برای ریشهکنی این ویروس توصیهها و اقداماتی را انجام دادهاند که با رصد صفحات مجازی (اینستاگرام) آنها پی به این اقدامات میبریم.
مطالعات زیادی میتوان برشمرد که به بررسی متغیرهای مختلف در زمان شیوع کرونا پرداختهاند، ولی تعداد اندکی از آنها بر رابطه هنر و اجتماع متمرکز شدهاند و چارچوب نظری آنها شامل رویکرد بازتاب یا شکلدهی است که برای تبیین و تحلیل این تحقیق به کار رفته است؛ لذا، رویکردی که در تحقیق حاضر، پیش روی ما قرار گرفته است، رویکردی انتقادی است و در تحقیق حاضر از نظریه مسئولیت اجتماعی دنیس مک کوایل استفاده شده است که به شرح ذیل میباشد: «نظریه مسئولیت اجتماعی دامنه کاربرد وسیعی دارد».