چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای دشواریهای بینفردی در رابطۀ بین اجتناب تجربی و دشواری در تنظیم هیجان با اندیشهپردازی خودکشی است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و براساس هدف، کاربردی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمام شهروندان شهر کرج در پاییز سال 1398 به تعداد 124,688 نفر است که از میان آنها تعدادی به روش نمونهبرداری تصادفی دومرحلهای انتخاب شدند. در مرحلۀ اول، با مراجعه به سایت شهرداری شهر کرج دو منطقۀ 3 و 7 و در مرحلۀ دوم بوستان هامون از منطقۀ 3 و بوستان نبوت از منطقۀ 7 انتخاب شدند. درنهایت نیز از بین این افراد 270 نفر (125 نفر مرد و 143 نفر زن و 2 نفر نامعلوم) انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامۀ دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (ERDS)، پرسشنامۀ اجتناب تجربی چندبعدی گامز، چمیلوسکی، کوتوو، راجرو و واتسون (MEAQ)، مقیاس دشواریهای بینفردی-47 پیلکونیس، کیم، پرویتی و بارخام (IIP) و مقیاس شناختهای خودکشی رود و همکاران (SCS) بود. برای تحلیل دادهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری و نرمافزارهای SPSS-22 و Amos-24 استفاده شد. در پژوهش حاضر، ضریب مسیر غیرمستقیم بین اجتناب تجربی و اندیشهپردازی خودکشی (066/0=β، 003/0=P) و دشواری در تنظیم هیجان و اندیشهپردازی خودکشی (086/0=β، 006/0=P) مثبت و در سطح 01/0 معنادار بود. بهطورکلی، پژوهش حاضر نشان داد دشواریهای بینفردی، رابطۀ اجتناب تجربی و دشواری در تنظیم هیجان را با اندیشهپردازی خودکشی واسطهگری میکند.
The purpose of this study was to determine the mediating role of interpersonal difficulties in the relationship between experiential avoidance and difficulties in emotion regulation with suicidal ideation. The research method was descriptive-correlative and based on the purpose, practice and statistical population of this study, which included all citizens of Karaj in the fall of 2019 with a total of 124688 people selected by them using a two-stage random sampling method with reference to Karaj urban area, districts 3 and 7 in the first stage and the second stage two Hamoon Boostan in district 3 and Nabovvat Boostan in district 7 and finally 270 people (125 men, 143 women and 2 unknowns). The study instruments included the Emotion Regulation Difficulty Scale by Gratz & Roemer (2004) (ERDS); the Multidimensional Experiential Avoidance Questionnaire by Gamez, Chmielewski, Kotov, Ruggero & Watson (2011) (MEAQ); the Inventory of Interpersonal Problems-47 by Pilkonis, Kim, Proietti & Barkham (1996) (IIP) and the Suicide Cognitions Scale by Rudd et al. (2010) (SCS). Structural equation modeling was used to analyze the data. In the present study, the indirect path coefficient between experience avoidance and suicidal ideation (β=0.066, P=0.003) and difficulty in emotion regulation and suicidal ideation (β=0.086, P=0.006) was positive and significant at the 0.01 level. Overall, the present study showed that interpersonal difficulties mediated the association between experience avoidance and difficulties in emotion regulation with suicidal ideation.
خلاصه ماشینی:
ابزارهـاي instruments included the Emotion Regulation پژوهش شامل پرسشنامۀ دشواري در تنظـيم هيجـان گراتـز و روئمـر ;(ERDS) (٢٠٠٤) Roemer &Difficulty Scale by Gratz (ERDS)، پرسشنامۀ اجتناب تجربـي چندبعـدي گـامز، چميلوسـکي ، the Multidimensional Experiential Avoidanceکوتوو، راجرو و واتسون (MEAQ)، مقياس دشواري هاي بين فـردي - ,mez, Chmielewski, KotovQuestionnaire by Ga٤٧ پيلکونيس ، کيم ، پرويتي و بارخـام (IIP) و مقيـاس شـناخت هـاي the Inventory of ;MEAQ() (٢٠١١) Watson &Ruggero خودکشي رود و همکاران (SCS) بـود.
به طورکلي ، پژوهش حاضـر نشـان and difficulty in emotion regulation and suicidalداد دشواري هاي بين فردي ، رابطۀ اجتناب تجربي و دشواري در تنظـيم was positive and (٠٠٠٦=P ,٠٠٨٦=β)ideation هيجان را با انديشه پردازي خودکشي واسطه گري مي کند.
براساس نظريۀ الگوهاي کارکردي دروني ٥، مجموعه اي از اطلاعات ، انتظارات و ناايمنيها که افراد درمورد خود و روابط نزديک دارند، در دوران رشدي شکل ميگيرد و ظرفيت تحمل و تنظيم و پاسخ دهي انعطاف پذير به هيجان هاي منفي نظير خشم و عواطف ، الگوهاي بين فردي و تجربۀ «خود» در رابطه با ديگران و درنهايت شناخت اجتماعي و جامعه پذيري تبديل مي شود (برودي ، گودال ، دارلينگ و مک ويتي ، ٢٠١٩؛ بروک و اسکيميت ، ٢٠٢٠؛ فرالي و رويسمن ، ٢٠١٩؛ ون ووردن ، کالپاکسي و شارپ ، ٢٠١٥؛ تاسکا، ٢٠١٤).