چکیده:
پژوهش حاضر با هدف شناخت میزان اضطراب ریاضی و تعیین رابطه آن با عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی؛ از لحاظ ماهیت، توصیفی و از نظر روش، همبستگی و جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم شهرستان ساری در سال تحصیلی 01-1400 بود. مطابق با فرمول تاباچنیک و همکاران (2007)، 96 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های استاندارد اضطراب ریاضی چیو و هنری (1990) و عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) بود. با بهره گیری از نرم افزار SPSS23 و در سطح معنی داری 05/0=a، یافته ها نشان داد میزان اضطراب ریاضی دانش آموزان پایه ششم کمتر از حد متوسط و میزان عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم بالاتر از حد متوسط است. هم چنین، رابطه منفی معنی داری بین اضطراب ریاضی و ابعاد آن (اضطراب یادگیری ریاضی، اضطراب حل مساله ریاضی، اضطراب معلم ریاضی و اضطراب ارزیابی ریاضی) و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم وجود دارد. بنابراین، والدین و خانواده ها، آموزشگاه ها و مدارس، معلمان و متولیان آموزش و پرورش جهت افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم در درس ریاضی، اقدامات لازم جهت کاهش میزان اضطراب ریاضی دانش آموزان، طراحی، پیاده سازی و بر حسن اجرای آن تاکید نمایند.
خلاصه ماشینی:
بديهي است که آموزش مناسب و بهبود عملکرد تحصيلي در درس رياضي مستلزم شناسايي مشکلاتي است که بر سر راه يادگيري دانش آموزان در اين درس وجود دارد (جلالي و همکاران ، ١٣٩٨).
Tabachnick, Fidell & Ullman 2.
جدول ١، شاخص هاي مرکزي و پراکندگي (کمينه ، بيشينه ، نقطه برش (ميانگين نظري)، ميانگين و انحراف استاندارد) متغيرهاي اضطراب رياضي و ابعاد آن شامل اضطراب يادگيري رياضي، اضطراب حل مسأله رياضي، اضطراب معلم رياضي و اضطراب ارزيابي رياضي (متغيرهاي پيش بين ) و عملکرد تحصيلي (متغير ملاک) را در دانش آموزان پايه ششم نشان ميدهد.
در مجموع ، يافته هاي توصيفي نشان ميدهد اضطراب رياضي دانش آموزان کمتر از متوسط و عملکرد تحصيلي آنان بالاتر از متوسط است .
جدول ٢، نتايج آزمون t تک متغيري جهت بررسي ميزان اضطراب رياضي و عملکرد تحصيلي دانش آموزان پايه ششم را نشان ميدهد.
جدول ٢: آزمون t تک متغيري جهت بررسي ميزان اضطراب رياضي و عملکرد تحصيلي دانش آموزان (رجوع شود به تصویر صفحه) جدول ٢، نشان داد در سطح اطمينان ٩٥ درصد (٠٠٥=α)، داده ها فرض صفر (H٠) مبني بر عدم وجود تفاوت معنيدار بين ميانگين نمونه و ميانگين نظري (نقطه برش : ٢) را رد و فرضيه پژوهش (H١) مبني بر وجود تفاوت معنيدار بين ميانگين نمونه و ميانگين نظري را مورد تاييد قرار ميدهند، چرا که سطح معنيداري (٠٠٠٠=.
بحث و نتيجه گيري اين پژوهش با هدف اصلي تعيين اضطراب رياضي دانش آموزان پايه ششم و ارتباط آن با عملکرد تحصيلي آنان انجام شده است .