چکیده:
محیط آموزشی از ابعاد متعددی تشکیل شده است که یکی از مهم ترین ابعاد آن، موقعیت آموزشی است. برای موفقیت در این موقعیت، عوامل و عناصر متعددی ایفای نقش می کنند که سبب افزابش کیفیت و ارتقای نظام آموزشی می شود. نقص در هر یک از آنان، می تواند کل فرایند و فضای آموزشی را ویران کند. در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی عوامل و عناصر کلیدی در فضا و موقعیت آموزشی از طریق کتب و مقالات متعدد و به صورت کتابخانه ای پرداخته است. در نهایت به استخراج 9 عامل کلیدی اهتمام ورزیده است که عبارت اند از: طرح درس، رفتار ورودی، خلاقیت، سبک مدیریت کلاس درس، تخصص و صلاحیت حرفه ای، رعایت اصول سازماندهی محتوا، روش تدریس نوین، تکلیف، ارزشیابی و پوشه کار.
خلاصه ماشینی:
٢. پيشينه پژوهش در راستاي موقعيت آموزشي مطالعات منسجمي انجام نشده و تنها مي توان اين عوامل را به صورت پراکنده در مقالات متعدد مشاهده کرد که مي توان به موارد ذيل اشاره کرد: غلامعلي (١٣٨٠) به بررسي ميزان همخواني و هماهنگي بين سه برنامه قصد شده ، اجراشده و کسب شده در برنامه جديد آموزش علوم دوره ابتدايي اهتمام ورزيده است .
روش تدريس روش تدريس ، مجموعه اي از مهارت هاي آموزشي و فعاليت هاي آموزشي معلم براي ارائه آموزش هاي قصد شده به دانش آموزان است تا آن ها با فعاليت هاي متنوع يادگيري خود به اهداف آموزشي دست يابند (صاحب زاده ، ١٣٩١).
درس رياضي و مفاهيم مرتبط با آن ، ازجمله دروس مشکل و دشوار براي دانش آموزان مقاطع مختلف تحصيلي به حساب مي آيد و آن ها انگيزه و رغبت چنداني به يادگيري از خود نشان نمي دهند؛ به ويژه اگر اين آموزش در کلاس درسي صورت گيرد که اجازه فعاليت و تکرار از دانش آموز گرفته شده است و ارتباط مفاهيم درس رياضي با دروس ديگر و کاربرد آن در زندگي واقعي نشان داده نمي شود (کليني بورگ و بيرد، ٢٠٠٨).
در اين راستا پيشنهادات ذيل مطرح مي شود: ١) ايجاد و تقويت نگرش صحيح معلمان نسبت به روش هاي نوين تدريس و تأثير آن در خلاقيت و افزايش يادگيري دانش آموزان از طريق برگزاري کارگاه ها.