چکیده:
قرار گرفتن در مسیر توسعه و توسعه یافتگی در جهان پر سرعت امروزی از خواسته های مهم تمامی ملل
است که عواملی چون عدم رشد اقتصادی، فقر و فقدان پاسخگویی، فساد و عدم حاکمیت قانون ازجمله
موانع تحقق این خواسته است. «حکمرانی خوب» یا «Good governance» که به زعم آمار سازمان های
جهانی یکی از عوامل مهم توسعه همه جانبه کشورهاست، اصطلاحی است که توسط بانک جهانی و
سازمان ملل متحد مطرح شده و به صورت روز افزونی در ادبیات حقوق بشر، حقوق عمومی، دموکراسی و
توسعه اقتصادی و سیاسی وسایر اسناد بین المللی به کارگرفته میشود. از طرفی آموزش و پرورش بزرگ
ترین زمینه درهم تنیدگی و ارتباط بین دولت به معنی عام آن و ملت است، چون حجم مخاطبان
وگستردگی بالای آنان در سطوح و لایه های مختلف جامعه باعث ایجاد بستر و زمینه ای مناسب برای
فرهنگ سازی و گسترش ایده ال های مورد نظر حاکمیت در تاروپود جامعه هدف است. حکمرانی خوب
مفهوم جدیدی است که از پیوند بین سیاست و اداره کردن جامعه به وجود آمده است و میتوان با تکیه
گاه کردن آموزش وپرورش و با آموزش های لازم و نهادینه کردن مفاهیم آن در جامعه، از طریق
آموزش های پایه و مدون، کاری کرد تا با پیوند سه رکن دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی راهی بیابد
برای نیل به اهداف توسعه و ترقی در کشور، توسعه سیاسی و اقتصادی و اجتماعی پایداری که رشد همه
جانبه را برای کشور به ارمغان آورد
خلاصه ماشینی:
از طرفي آموزش و پرورش بزرگ ترين زمينه درهم تنيدگي و ارتباط بين دولت به معني عام آن و ملت است ، چون حجم مخاطبان وگستردگي بالاي آنان در سطوح و لايه هاي مختلف جامعه باعث ايجاد بستر و زمينه اي مناسب براي فرهنگ سازي و گسترش ايده ال هاي مورد نظر حاکميت در تاروپود جامعه هدف است .
حکمراني خوب مفهوم جديدي است که از پيوند بين سياست و اداره کردن جامعه به وجود آمده است و ميتوان با تکيه گاه کردن آموزش وپرورش و با آموزش هاي لازم و نهادينه کردن مفاهيم آن در جامعه ، از طريق آموزش هاي پايه و مدون ، کاري کرد تا با پيوند سه رکن دولت ، جامعه مدني و بخش خصوصي راهي بيابد براي نيل به اهداف توسعه و ترقي در کشور، توسعه سياسي و اقتصادي و اجتماعي پايداري که رشد همه جانبه را براي کشور به ارمغان آورد.
هدف برنامه توسعه ملل متحد از تعريف و تعيين و ويژگيهاي حکمراني اين بوده که مردم در جامعه اي زندگي کنند که حکومت خوب داشته باشند (جعفري سدهي، ١٣٩٤) آموزش وپرورش به عنوان نهاد اصلي آموزش ، بدون توسعه ، ترويج و تعميق فرهنگ مشارکت نميتواند تواناييهاي مورد نظررا به تجلي درآورد (آموزش وپرورش ، ١٣٨٣).