خلاصه ماشینی:
"هدف از گشایش این شعبه تربیت عدهای متخصص برای موسیقی نظام بود و چون در ان روزگار در ایران معلم موسیقی وجود نداشت،لومر تدریس تمام دروس را به عهده گرفت،اما چون به زبان فارسی آشنا نبود و از طرفی کتاب و لوازم موسیقی در ایران وجود نداشت، ناچار دورهء این مدرسه 15 سال به طول انجامید.
شرط ورود به مدرسهء موزیک،سواد فارسی بود و در تماممدت تحصیل درسی غیراز موسیقی تدریس نمیشد و چون شاگردان این دوره برای موزیک نظام تربیت میشدند،از دروس موسیقی فقط آنچه را که مربوط به تخصص در این رشته بود،تعلیم میدیدند و از سازها نیز تنها سازهای بادی تدریس میشد.
سال بعد(1293)سالار معزز به وزارت فرهنگ پیشنهاد کرد که یک کلاس موسیقی برای تربیت عدهای موسیقیدان در دار الفنون تأسیس شود.
بعد از انتخاب غلامحسین مینباشیان به ریاست هنرستان موسیقی،موسیقی ایرانی از برنامهء هنرستان حذف شد و طبق برنامهءتازهء هنرستان به دو دورهء ابتدایی و متوسطه تقسیم شد و هنرجویان پسر و دختر میتوانستند از کلاس چهارم ابتدایی در هنرستان مشغول تحصیل شوند.
در مهرماه سال 1320 بار دیگر علینقی وزیری به سمت ریاست ادارهء موسیقی کشور و هنرستان عالی موسیقی منصوب روح اله خالقی با سمت معاونت او مشغول کار شد.
در همان سال نیز یک آموشگاه شبانه در محل هنرستان برای اشخاصی که سن آنها اقتضای تحصیل مرتب را در هنرستان موسیقی نداشت،تشکیل شد و در ان علاوه بر فرا گرفتن موسیقی نظری و سلفژ،یکی از سازهای تار و ویلن یا آواز مجانا به علاقمندان تعلیم داده میشد."