خلاصه ماشینی:
"ابن عبد ربه در عقد الفرید3میگوید:در هر خانهای شاعری بود و خوانندهای،اغلب شاعران برای خوانندگان خود شعر میسرودند و با یکدیگر مبارزه و تحدی میکردند.
ابو حامد غزالی در احیاء علوم الدین8در مبحث سماع و غناء میگوید:تحریم خرید و فروش مغنیه در این آیه ناظر به آن دسته از کنیزکانی است که در مجالس حرام برنامه اجرا میکردند.
پس منظور، در یمن دو نوع موسیقی اجرا میشد:یکی موسیقی مطربی و لهوی که معروف بود به«حمیری» و دیگری لحن و شعر متعالیتری داشت و موسوم بود به«حنفی» غناء مخصوصی که در آن شرایط خاص اجرا میشد و با آن اشعار تحریکآمیز و فتنهگر که یا تشبیب بود یا غزل اباحی، در نظر بوده است.
آنچه اسلام-قدر مسلم-با آن مخالف است، موسیقی لهوی و فسادانگیز است که همیشه در مجالس عیش و نوش اجرا میشده و کسانی مجریان آن بودهاند که خود فتنهگر و اغواکننده بودهاند.
کلید واژهء«طرب»را در خانهی«بحث» (search) نوشتم و تحقیق خود را آغاز کردم،در توضیح طرب این موارد به دست آمد:«طرب انسان از صدای بلبل و کبوتران،طرب استشمام بوی خوش،طرب از شعر،طرب شتر از حداء بر روی دست و پا زدن از طرب،به وسط پریدن،سینه چاک کردن،در آب پریدن،غش کردن،رقصیدن،بذل و و بخشش لباس در تن کردن،سکهها و صلههای بیحد و حساب دادن، املاک بزرگ عطا کردن،عزل و نصب خلافت را به خواننده، سپردن!دست و پای خواننده را بوییدن و بوسیدن!ریش سوختن،عقل و دین را ارزان باختن،هزاران درهم و دینار از خزانهء بیت المال بخشیدن و طربی که منجر به زوال عقل شود،طرب از شنیدن کلامی فصیح و بلیغ و..."