چکیده:
این مقاله مقایسه ای تطبیقی است بین دو اثر حماسی،یکی حماسه ی طبیعی و دیگری حماسه ی مصنوع. این دو از سه زاویه فکری،زبانی و ادبی دیده شده اند.فردوسی خالق«حماسه رستم و اشکبوس»و باذل سراینده ی«حماسه ی حمله ی حیدری»از دیدگاه های اعتقادی،ضرورت های تاریخی و اجتماعی و قابلیت های هنر حماسه سازی-هرچند به اختصار-مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند.
خلاصه ماشینی:
"این مقاله مقایسه ای تطبیقی است بین دو اثر حماسی،یکی حماسه ی طبیعی و دیگری حماسه ی مصنوع.
این دو از سه زاویه فکری،زبانی و ادبی دیده شده اند.
همین امر باعث شده است که حماسه همواره نزد
نابودیشان نیز در همین بوده است.
یونان بوده است و کار آنان به نوعی خود
در این نوشتار سعی شده است تا دو اثر
خداوندگار حماسه است که«سخن را به
فردوسی اهل توس است و توس یکی از
کار شعر باذل همین باورهای مذهبی اوست.
پهلوانی خود را در این جنگ به جلوه
مورد دیگر ثنویت (Dualisme) است که در شاهنامه بر شالودهی مذهب و ساختار
اجتماعی ایران کهن بنا شده است.
این از اصول حماسه است.
ایرانی دیگری بود که دست به این کار بزند.
همین حوزه است که اگر بخواهند از تاریخ
بیروح است که مثل خشت پر زده میشود
است و این کاملا با کرامات اولیای دین فرق
است و بهطور مشخص در بین رستم و
است رهام بیچاره در مقابل رستم قرار گیرد،
دیگر قافیه ی اسمی است.
بسامد بالای قافیه اسمی است که
البته تکرار قافیه زیاد است.
است درحالیکه واژه ی رستم یک بار هم
اما شعر باذل که در وزن از شاهنامه تقلید
اما در شعر باذل برعکس است.
کم است اما در شاهنامه زیاد.
شمشیر آن علی»حال پرسش این است که
نگاری نشده است این تنها از نبوغ
باذل نیز در آغاز خوب شروع میکند اما
به حماسه ملی ایران داده است.
این قلم نام رهام نیز شکننده و سست به"