خلاصه ماشینی:
"تنها بخشی از این سرزمین پهناور(نواحی زیر همبارش سالانه 200 میلیمتر)بدلیل مجاورت با دریاها و آبهای جنوبی کشور و همچنین عبور چند رودخانه دائمی از گوشه جنوب غربی این نواحی تا حدودی ظرفیتها و پتانسیلهای جذب جمعیت و فعالیت را خارج از حد میانگین این نواحی ارائه مینماید.
با توجه به واقعیتهای موجود برای توسعه و طرحریزی کالبدی در نواحی زیر همبارش 200 میلیمتر در شرق و مراکز ایران چه تدابیری میتوان اندیشید تا محیط به تناسب ظرفیت و توان خود جمعیت و فعالیت را در خود بپذیرد و از فعالیت انسان بر این محیط شکننده و بیبازگشت که قدرت ترمیمپذیری آن فوقالعاده ضعیف است، مناظری نابهنجار و چشمآزار پدید نیاید.
هرچند متأسفانه در نواحی کمفعال و کمبازده شرقی و مرکزی ایران که زیر منحنی همبارش 200 میلیمتر واقع شدهاند، ارتفاعات بلند و بالای 2000 متر بسیار کم و تنها بصورت جزایری منفرد و رشتههای باریک خودنمایی میکند،ولی باوجوداین،نقطه شروع و آغاز توسعه کالبدی در این نواحی باید با اتکاء بر نواحی کوهستانی و نواحی مجاور آن باشد تا پایگاهی برای دخول به نواحی خشنتر و کمبازدهتر دیگر ایجاد شود.
بنابراین همانطور که ملاحظه میشود برای غلبه بر مشکلات طرحریزی کالبدی در نواحی زیر همبارش 200 میلیمتر که مساحت آن حدود 860 هزار کیلومتر مربع یعنی بیش از نیمی از مساحت کشور است،همیاری و تشریک مساعی تخصصهای گوناگون علمی نیاز است تا بتوان محیطی مطلوب برای زندگی در این نواحی پدید آورد."