چکیده:
پردازش تفکرات جغرافیایی که رهیافتها را در توجیه پذیری خطی یا سینوسی شکل میدهد،بیش از همه به اندیشههای فلسفی وابسته است که در انباشت پیش انگاشتی جغرافیدانان نقش میبندد.در این میان،آنارشیسم به عنوان یک مکتب فلسفی،در فراگشت کج فهمیهای دهنیتی و عینیتی از آن،در بررسیهای جغرافیایی بسیار مورد بیتوجهی قرار گرفته است.آنارشیسم با آنکه فراز و نشیبهای بسیاری را طی کرده،ولی امروزه در بر کنشهای فضایی پسامدرن در خرده جنبشهای اجتماعی،شکلی تازه یافته است.فضای موزائیکوار جهان معاصر با رشد تفکرات ریزوموار،این فرصت را مهیا کرده نانئو آنارشیسم فضایی دوباره به صحنه بازگردد.در این مقاله،کنشپذیری آنارشیسم در تفکرات جغرافیایی و پردازش فضایی آن مورد بررسی قرار میگیرد تا روزانهای فراهم آورد.
خلاصه ماشینی:
"هرچند بین آنارشیسم و مارکسیسم در زمینهء نفی مالکیت وجه اشتراکی وجود دارد،ولی اختلاف اساسی در این است که در مارکسیسم زمینهء حذف و از بین برداشتن مالکیت با تأکید بر ابزار تولید،نقش طبقهء کارگر و شکلگیری دولت پرولتاریایی برای رسیدن به جامعهء بدون طبقه همراه است.
فضای پسامدرن در شکلگیری نئوآنارشیسم در برکنشی با سرمایهداری سازمان نایافته این نگرش که آنارشیسم اجتماعی نیز خوانده میشود،میکوشد نشان دهد که مردم از توانایی ایجاد جامعهای بهتر براساس تعاون برخوردارند،به شرط آنکه ساختارهای سلطه و انقیاد از میان برداشته شوند.
جغرافیا از دیدگاه آنارشیستی،دربر گیرندهء تلاش برای رسیدن به راهکارهایی است که با نفی نابرابریها و اقتدار فضایی در مکانها،عدالت توزیعی را در قالب یک آرمان شهر برقرار سازند؛فارغ از آن که این رویکرد به شکلگیری عدالت مستلزم برشهایی از فضای متنی12در پردازش سرمایهداری است که در«خودارجاعی»14به آرایش مکانی،سرمایه در روند سیطره بر فضاهای جغرافیایی باز نمایی میشود.
چشمانداز فضایی مطلوب آنارشیستها فعالیت اقتصادی در مقیاس کوچک بود که در آن مقیاس،با حذف روابط سرمایهداری و الغای مالکیت خصوصی همراه با نفی اقتدار دولت و رویکردی غیر متمرکز،توزیع عادلانهء درآمد و دستیابی به عدالت اجتماعی امکانپذیر مینمود.
هرچند در گسستهای فکری،مدولولهای متفاوتی در پردازش این تفکر مؤثر بودند، یکتاگونگی آنارشیستی در نفی اقتدار در فضاهای جغرافیایی، راهکارهای باز ساماندهی اجتماع را به سوی ویران شهری هدایت میکرد که در آن اصالت تولیدی9جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده بود.
از این چشمانداز تفکر آنارشیستی به خصوص در عصر حاضر میتواند،در قالب زیباشناختی آنارشیستی راههای برون رفت از زیباشناختی سرمایه داری را در سیطره بر فضاهای جغرافیایی باز نماید و درحاد- واقعیتی10که شکل گرفته است،راهحلهایی نمادین را برای تضاد غیر قابل حل اجتماعی ارائه دهد."