چکیده:
در تصمیمات بین-زمانی، پیامدها در زمانهای مختلفی ارائه میشوند. افراد در این تصمیمات پاداشهای همراه با تأخیر را کم ارزشتر از پاداشهای آنی و فوری میدانند. این رفتار با مفهوم کاهش ارزش تأخیری شناخته میشود که با مفاهیم تکانشگری و خود کنترلی مرتبط است و از این رو به موضوع مهمی در حوزههای مختلف بدل شده است. نرخ کاهش ارزش تأخیری در افراد مختلف مقدار متفاوتی دارد. هدف این پژوهش بررسی رابطهی وضعیت اجتماعی-اقتصادی به همراه ویژگیهای جمعیت شناختی با کاهش ارزش تأخیری افراد در دورهای از کشور است که نرخ تورم بالایی تجربه میشود. بدین منظور از پرسشنامه انتخاب پولی(MCQ) برای سنجش نرخ کاهش ارزش تأخیر افراد استفاده شده است. تحصیلات و درآمد به عنوان شاخصهای وضعیت اجتماعی-اقتصادی به همراه سن، جنسیت و وضعیت تأهل در نظر گرفته شدند. نتایج نشان میدهد افرادی با تحصیلات بالاتر کمتر پاداشهای آینده را بی ارزش میدانند و رفتار تکانشی کمتری دارند. با این حال، درآمد رابطه ی معناداری با نرخ کاهش ارزش تأخیری نشان نداد. بالا بودن درآمد در زمینهی تورمی، برخلاف سایر مطالعات با تکانشگری کمتر رابطه ندارد. در کل، وضعیت اجتماعی-اقتصادی با نرخ کاهش ارزش تأخیری رابطهای منفی دارد. در مدل رگرسیون چندگانه، با کنترل جنسیت و وضعیت تأهل، سطح تحصیلات میتواند نرخ کاهش ارزش تأخیریِ کمتر را پیشبینی کند.(R2=0.123, Adjusted R2=0.098, F=5.026, p-value=0.003)
Intertemporal decisions involve outcomes that occur at different points in time. Individuals tend to discount delayed rewards or outcomes. This process is called delay discounting(DD) and is reliably related to subjective self-control or impulsiveness. The delay discount rate differs among individuals. The aim of the present study is to investigate whether the DD rates vary as a function of socioeconomic status(SES) along with demographic variables at a high inflationary macroeconomic context. The present study applied the 27-item delay discounting questionnaire (DDQ) to measure individuals’ DD rates. education and income level as SES indicators were obtained likewise age, gender and ,marital status. The results revealed that highly educated individuals discount delays to a lesser extent and are less impulsive. There was no significant association between income level and DD rates but totally SES was significantly and negatively associated with delay discounting. there is evidence for women discounting more than men and married subjects discounting more than single ones. In a multiple regression analysis, education can predict fewer discounting behaviors controlling for gender and marital status (R2=0.123, Adjusted R2=0.098, F=5.026, p-value=0.003).
خلاصه ماشینی:
هدف اين پژوهش بررســـي رابطه ي وضـــعيت اجتماعي-اقتصـــادي به همراه ويژگيهاي جمعيت شناختي با کاهش ارزش تأخيري افراد در دوره اي از کشور است که نرخ تورم بالايي تجربه ميشود.
003) واژگان کليدي: تصميم گيري بين -زمان ، کاهش ارزش تأخيري ، وضعيت اجتماعي - اقتصادي ، تحصيلات ، درآمد تاريخ دريافت : ٠١/٠٢/٢٠ تاريخ بازبيني : ٠١/٠٣/٠٧ تاريخ پذيرش : ٠١/٠٣/٠٧ فصلنامه راهبرد ، سال ٣١، شماره ١، پياپي ١٠٢، خرداد ١٤٠١، صص ٧٩-٩٨ مقدمه و بيان مسئله کاهش ارزش تأخيري ١، مفهومي اســت که ريشــه در اقتصــاد دارد ,Chapman) (١٩٨٩ ,Thaler &Loewenstein ;١٩٩٨ و چارچوبي فراهم ميکند تا درک کنيم افراد چگونه تصميمات بين -زماني ٢را اتخاذ ميکنند.
Bickel et al) Chapman, 2005; Green & Myerson, 2004; Peters & Büchel, 2011; Sheffer 1 Delay discounting 2 Intertemporal (٢٠١٩ ,.
دو ويت ٧و همکارانش (٢٠٠٧) در مقاله اي رابطه ي کاهش ارزش تأخيري و تکانشـگري را با درنظرگرفتن ويژگيهاي جمعيت شـناختي از جمله سـن ، جنسـيت ، 4 Ishii 5 Eisen 6 Reimers 7 De Wit درآمد و سال هاي تحصيل بررسي کردند.
يافته هاي آن ها نشـان ميدهد حتي بين تحصيلات و کاهش ارزش تأخيري در افراد سيگاري ارتباط منفي وجود دارد(٢٠٠٤ ,.
يافته هاي گرين و همکاران (١٩٩٦) نيز بيانگر کاهش ارزش تأخيري کمتر بين آزمودنيهاي با درآمد بالا است .
جدول (٥)- نتايج رگرسيون با نرخ کاهش ارزش تأخيري به عنوان متغير وابسته و تحصيلات به عنوان متغير مستقل (رجوع شود به تصویر صفحه) رگرســيون هاي ســاده و چندگانه براي وضــعيت اجتماعي-اقتصــادي با کنترل جنســيت و وضــعيت تأهل نيز اجرا شــد.