چکیده:
مرحوم آیة الله حاج شیخ محمد باقر ملکی میانجی (1324 ـ 1419 ق / 1285 ـ 1377 ش ) در میانه زاده شده، در مشهد نزد اساتید مختلف درس آموخت و بیش از همه، با مرحوم آیة الله میرزا مهدی اصفهانی (متوفی 1365) ارتباط علمی و فکری یافت. وی در سال 1378 ق / 1337 ش به قم آمد و تدریس دروس تفسیر و معارف و عقاید را آغاز کرد تا آخر عمرش ادامه یافت. ویژگیهای شخصیتی، اندیشههای علمی و موقعیت بارز حوزوی مرحوم ملکی در این گفتار بیان شده است. همچنین آثار مکتوب چاپ شده و نشده ایشان معرفی گردیده است.
خلاصه ماشینی:
"در نهایت، بخشی از مباحث فقه، یک دوره اصول فقه و یک دوره کامل علوم و مباحث معارفی را (در خلال سالهای 1353 تا 1362ق) از محضر استاد بزرگوارش علامه آیت الله العظمی « میرزا مهدی غروی اصفهانی » (م1365 ق) آموخت و در حدود سال 1361 ق به دریافت اجازه اجتهاد و فتوا و نقل حدیث از وی مفتخر گشت؛ اجازهای که حضرت آیتالله العظمی « سید محمد حجت کوهکمری تبریزی » (م 1372 ق ) نیز آن را تأیید کرد.
)مرحوم ملکی نقل میکرد که یک بار ( در زمان خفقان شدید پهلوی اول ) به میرزای اصفهانی عرض کردم: شما درس معارف میگویید ( درسی که مخفیانه و با ترس و وحشت برگزار میشد) بهتر نیست فقه هم بگویید؟ مرحوم میرزا برگشت و با عصبانیت فرمود: تو خیال میکنی آن پیرمرد هزار ساله ( منظور وجود مبارک حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه ) مرده است !این درخواست مرحوم ملکی، برای جلوگیری از انهدام حوزه علمیه مشهد در آن زمان بوده که مبادا فقه و احکام الهی متروک شود."