چکیده:
هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری اجتماعی و تفکر انتقادی دختران و پسران نوجوان بود. روش پژوهش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و مرحله پیگیری بود و جامعه آماری را 985 دختر و پسر نوجوان دوره دوم متوسطه شهر سیرجان تشکیل دادند که با توجه به شرایط پیش آمده کرونا و بر اساس در دسترس 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) کاربندی شدند. گروه آزمایش تحت آموزش بسته مهارت زندگی نیک پور (1383) به مدت 10 جلسه قرار گرفتند و گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکردند. هر دو گروه به پرسشنامههای سازگاری اجتماعی سینگ و سینها (1393) و و پرسشنامه تفکر انتقادی کالیفرنیا (1990) پاسخ دادند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از واریانس اندازههای مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری اجتماعی (54/7=F، 001/0=p) و تفکر انتقاد (84/6=F، 002/0=P) موثر بوده و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود (05/0=P). نتیجهگیری: بنابراین نتیجهگیری میشود که آموزش مهارتهای زندگی به مثابه مهارتهای زیربنایی سلامت روان رویکردی موثر در سازگاری اجتماعی دختر و پسر نوجوان است
Aim: This study aimed to determine the efficacy of life skills training on social adjustment and critical thinking in adolescent girls and boys. Method: This study was quasi-experimental with a pre-test-post-test design and follow-up stage. The statistical population included 985 adolescent girls and boys in high schools in Sirjan. According to the condition resulting from Coronavirus, 40 subjects were selected by convenience method and were randomly assigned to experimental (n = 20) and control (n = 20) groups. The experimental group was trained by the Life Skills Package of Nikpour (2004) for 10 sessions and the control group did not receive any training. Both groups completed the Singh and Sinha (2003) Social Adjustment Inventory and the California Critical Thinking skills test (1990). The data collected were analyzed using repeated measures of variance. Results: The findings of this study indicated that social skills training is effective on social adjustment (F=7.54, P=0.001) and critical thinking (F=6.84, P=0.002). And this effect was stable at the follow-up stage (P = 0.05). Conclusion: It is accordingly concluded that life skills training, as an underlying mental health skill, is an effective approach in social adjustment of adolescent girls and boys.
خلاصه ماشینی:
از سوي ديگر يکي از برجسته ترين فعاليت هاي شناختي که از سوي سازمان بهداشت جهاني در کنار سازگاري اجتماعي به عنوان يکي از ارکان پنج مهارت اساسي زندگي محسوب ميشود تفکر انتقادي است (عبداللهي عدليانصار، فتحيآذر و عبداللهي، ١٣٩٤).
تفکر انتقادي سبکي از فکر کردن در مورد هر موضوع ، محتوا يا شکل است که فرد متفکر کيفيت فکر کردن خود را با تحليل کردن ، ارزيابي و نوسازي آن بالا ميبرد (جونز، ٢٠١٧؛ ديومانوا، ٢٠٢١) به رغم اين که فعاليت هاي مدارس به کودکان اختصاص دارد، شواهد نشان ميدهد که برنامه هاي آموزشي فعلي نتوانسته اند انديشيدن ، پرسيدن درست انتقاد کردن را در دانش آموزان ارتقاء دهند.
مهارت هاي زندگي مجموعه اي از توانايي ها است که قدرت سازگاري و رفتار مثبت و کارآمد را افزايش ميدهد در نتيجه شخص قادر خواهد بود بدون اين که به خود يا ديگران صدمه بزند مسئوليت هاي مربوط به نقش اجتماعي خود را بپذيرد و با چالش ها و مشکلات روزمره زندگي به شکل موثر روبرو شود (خاکساري و همکاران ، ٢٠١٩).
بنابراين با توجه به اهميت آموزش مهارت هاي زندگي بر سازگاري اجتماعي و تفکر انتقادي دانش آموزان ، پژوهشگر درصدد بررسي اين موضوع است : ١.
آيا آموزش مهارت هاي زندگي بر سازگاري اجتماعي و تفکر انتقادي در نوجوانان در مرحله پيگيري پايدار است ؟ روش پژوهش طرح اين پژوهش طرح شبه آزمايشي پيش آزمون ، پس آزمون و پيگيري با گمارش تصادفي و جامعه آماري کليه دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهرستان سيرجان در سال تحصيلي ١٣٩٩ بودند.