چکیده:
زمینه و هدف: امروزه سازمانها اهمیت فراوانی برای تأمین سلامت جسمی و روانی کارکنان خود قائل هستند؛ زیرا تحمیل فشارهای شدید ناشی از ماهیت، نوع یا وضعیت نامناسب کار میتواند منجر به تحلیلرفتگی شغلی در آنان شود. بر همین اساس، هدف این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر بر کاهش تحلیلرفتگی شغلی منابع انسانی در سازمانهای حاکمیتی ایران است.روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوۀ اجرا، آمیخته اکتشافی (کیفی - کمّی) است. بدین منظور پس از انجام مطالعات اکتشافی و کتابخانهای، عوامل و مؤلفههای مرتبط از طریق روش دلفی به نظر 30 نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی رسید و پس از اخذ نظرات اصلاحی آنان درنهایت مدل، مؤلفهها و ترکیب عوامل مورد اجماع آنان قرار گرفت. در ادامه، بهمنظور ارزیابی مدل، پرسشنامهای محققساخته در بین 260 نفر از کارکنان سازمانهای حاکمیتی استان مازندران که به روش خوشهای تصادفی انتخاب شدند، توزیع و دادههای بهدستآمده در این بخش نیز با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی توسط نرمافزار Smart PLS3 تحلیل شد.یافتهها: طبق یافتههای پژوهش، چهار دسته عوامل سازمانی، شغلی، فردی و محیطی بر کاهش تحلیلرفتگی شغلی منابع انسانی مؤثر هستند که عوامل فردی با ضریب تأثیر 434/0، بیشترین اثرگذاری را بر کاهش تحلیلرفتگی شغلی در این سازمانها دارند.نتیجهگیری: در پژوهش حاضر، علاوه بر ابعاد و مؤلفههای شناساییشده در مطالعات گذشته، ابعاد جدیدی از عوامل مؤثر بر کاهش تحلیلرفتگی شغلی منابع انسانی معرفی و درنهایت، برای آن الگوی جامعی ارائه شد؛ بهطوریکه میزان پراکندگی یافتههای پژوهشهای پیشین را کاهش و بر انسجام و یکپارچگی بیشتر تأکید دارد.
Background and aim: Today, organizations attach great importance to ensuring the physical and mental health of their employees; Because the imposition of severe pressures due to the nature, type or inappropriate condition of work can lead to job loss in them. Based on this, the aim of this research is to identify the effective factors in reducing job attrition of human resources in Iran's governing organizations.Method: This research is applied in terms of purpose and exploratory (qualitative-quantitative) in terms of execution method. For this purpose, after carrying out exploratory and library studies, the related factors and components came to the opinion of 30 academic and organizational experts through Delphi method, and after receiving their corrective opinions, finally, the model, components and combination of factors were agreed upon by them. Next, in order to evaluate the model, a researcher-made questionnaire among 260 employees of the governing organizations of Mazandaran province who were selected by random cluster method, the distribution and data obtained in this section were also analyzed using confirmatory factor analysis by Smart PLS3 software. became.Findings: According to the findings of the research, four categories of organizational, occupational, individual and environmental factors are effective in reducing job burnout of human resources, and individual factors with an impact factor of 0.434 have the greatest effect on reducing job burnout in these organizations.Conclusion: In the current research, in addition to the dimensions and components identified in previous studies, new dimensions of factors affecting the reduction of job attrition of human resources were introduced and finally, a comprehensive model was presented for it; So that it reduces the dispersion of the findings of previous researches and emphasizes on coherence and integration.
خلاصه ماشینی:
بدين صورت که در رابطه با عوامل سازماني شناسـاييشـده در ايـن پـژوهش مـيتـوان از طريق ايجاد يک ساختاري سازماني که در آن ميزان رسميت و پيچيدگي سازماني بسـيار اندک اسـت ؛ سـبک رهبـري و مـديريت در آن بـه صـورت تعـاملي و مشـارکتي اسـت ؛ عدالت سازماني از طريـق اعمـال رويـه هـاي يکسـان بـراي جبـران خـدمات کارکنـان و ارزيابي عملکرد آنان و تناسب ميان حقوق و مزاياي پرداختي به آنان با ميزان عملکـرد و مسئوليتشان برقرار است ؛ سرمايه اجتماعي با توجه به اعتمادي که بين افراد سازمان وجود دارد در سطح بالايي قرار دارد؛ فرهنگ سازمان مشوق مشارکت ميان اعضا، کـارآفريني و هدف مداري است ؛ کيفيت زندگي کاري بـر اسـاس معيارهـايي ماننـد برخـورداري از حقوق و مزاياي کافي، وجود زمينه رشد و توسعه براي افراد، برخورداري از محيط کـار ايمن و بهداشتي و مواردي از اين قبيل در سطح بالايي قرار دارد؛ جو سـازمان يـک جـو حمايتي و صميمانه است ؛ و درنهايت ، مديريت تنـوع قـوميتي، مـذهبي، جنسـيتي و سـني به درستي در زمان صورت ميگيرد، ميتوان تحليل رفتگي شغلي منابع انساني را به ميـزان زيادي کاهش داد.
نتـايج ايـن بخـش از پـژوهش نيـز بـا نتـايج تحقيــق اصــلاني (١٣٩٩)، کــه بــه بررســي تــأثير امنيــت شــغلي بــر ميــزان فرســودگي و تحليل رفتگي شغلي کارکنان در کارخانه کاغذسازي اسناد اوراق بهـادار بانـک مرکـزي پرداخت و به اين نتيجه رسيد که امنيت شغل ميتوانـد ميـزان تحليـل رفتگـي شـغلي ايـن کارکنان را کاهش دهد و نتايج تحقيـق ناصـري و حضـوري (١٣٩٦)، کـه ويژگـيهـاي شغلي ازجمله تنـوع وظـايف ، هويـت وظيفـه ، اهميـت وظيفـه ، اسـتقلال و بـازخور را در کاهش تحليل رفتگي شغلي کارکنان پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي مؤثر دانستند و درنهايت نتايج تحقيق رحيمي دادکان و همکاران (١٣٩٥) که به بررسي رابطه سـازگاري شغلي با توانمندسازي روان شناختي و تحليل رفتگي شغلي اعضاي هيئت علمـي پرداختنـد و به اين نتيجه رسيدند که سازگاري شغلي موجب کاهش ميزان تحليل رفتگي شغلي ايـن افراد ميشود، هم راستا است .