چکیده:
عملیات ورزشی میتواند منجر به مواردی از مسئولیت کیفری یا مدنی گردد که کم و بیش مورد مطالعه برخی از تحقیقات قرار گرفته است. آنچه در این پژوهش با بهرهگیری از روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است؛ جرمانگاریها و تخلفانگاریهایی است که در حقیقت خاستگاه مسئولیتِ پیشگفته میباشد. باید توجه داشت که در عملیات ورزشی علیرغم آنکه ورزشکاران بطور صریح یا ضمنی چه در سطح مبتدی و چه در سطح حرفهای؛ با آگاهی از مخاطرات موجود رضایت به انجام عملیات ورزشی دادهاند و این رضایت با تکیه بر این مبنا بوده است که اشخاص مالک و حاکمِ تمامیت جسمانی خود میباشند؛ این رضایت مطلق نیست و با استثناء مواجه میباشد. در حقیقت هر گاه جرم یا تخلفی براساس قواعد آییننامهای در ورزش یا قوانین عام حقوق جزا صورت پذیرد این مسئله باعث ایجاد مسئولیت برای شخص خاطی میباشد. یکی از مهمترین ابهامات موجود تعیین ضابطة تشخیصی برای جرم بودن یا تخلف بودن عمل انجام شده است. بغرنج بودن مسئله در جایی نمایانتر میگردد که بدانیم اغلب آییننامههای موجود مراحلِ رسمی تعیین شده جهت تصویب را طی ننمودهاند و اغلب بواسطة هیئت رئیسه فدراسیونها، تصویب و جاری گردیدهاند.
Exercise can lead to cases of criminal or civil liability that have been more or less studied in some research. What has been reviewed in this research using descriptive-analytical research method; It is criminality and misconduct that are in fact the origin of the aforementioned responsibility. It should be noted that in sports operations, despite the fact that athletes explicitly or implicitly, both at the beginner level and at the professional level; Aware of the dangers, they have given consent to perform sports operations, and this satisfaction has been based on the fact that individuals are the owners and rulers of their physical integrity; This satisfaction is not absolute and faces an exception. In fact, whenever a crime or violation is committed in accordance with the rules of sports regulations or general criminal law, it creates liability for the offender. One of the most important ambiguities is to determine the diagnostic criteria for the crime or violation of the action. The complexity of the issue becomes more apparent when we know that most of the existing bylaws have not gone through the formalities set for approval and have often been approved and passed by the board of federations.
خلاصه ماشینی:
در حقيقت هر گاه جرم يا تخلفي براساس قواعد آيين نامه اي در ورزش يا قوانين عام حقوق جزا صورت پذيرد اين مسئله باعث ايجاد مسئوليت براي شخص خاطي ميباشـد.
برابـر آنچه در اين پژوهش مورد مطالعه وقاع شد، هر چند ضابطۀ صريح و قانوني براي مورد فوق مطرح نشده است ، ليکن ميتوان براساس شدت جرم يا تخلف صورت گرفته ، عمدي يا غيرعمدي بودن عمل ، حدود تقصير مربـي و کادر ورزشي، مورد اشاره قرار گرفتن يا نگرفتن عمل خلاف در آيين نامه ها و مواردي از ايـن دسـت پـي بـه تخلف بودن يا جرم بودن عمل برد.
در نهايت بايـد گفت که سيترة غيرمنطقي قواعد آيين نامه اي بر ورزش کشورمان و خلاء نسبي قانون مجـازات اسـلامي در ايـن زمينه منجر به نقض اصل قانوني بودن جرم و مجازات شده است .
در نهايـت به عنوان پيشنهاد بايد به اين نکته اشاره نمود که سيترة قواعد آيين نامه اي که اغلب آنها مسـير قـانوني و صـحيح تصويب را نيز طي نکرده اند بر تخلفات ورزشي از يک سو و خلاء قانون مجازات در اين نوع تخلفات از سوي ديگر منجر به رويه اي جرم انگاري، تخلف انگاري و رسيدگي به اين نوع تخلفات شده است که اصليترين ايراد آن نقض اصل قانوني بودن جرم و مجازات ميباشد.