چکیده:
امروزه صنعت گردشگری به عنوان گسترده ترین صنعت خدماتی دنیا جایگاه ویژه ای دارد و نقش مهمی را در بهبود ساختار اجتماعی – فرهنگی و اقتصادی کشورها ایفا می کند. بررسی متون توسعه نشان میدهد که بهبود رفاه اجتماعی روستایی تابعی از پدیده های مختلف است که از جمله آنها می توان به فعالیت گردشگری اشاره کرد. نوشتار حاضر سعی در بررسی رابطه ابعاد توسعه گردشگری روستایی بر کیفیت رفاه اجتماعی ساکنین روستاهای شهرستان کوهرنگ استان چهارمحال و بختیاری دارد. روش تحقیق توصیفی و از نوع علی مقایسه ای است و دارای حجم نمونه 616 نفر میباشد که با روش نمونهگیری طبقه ای انتخاب شده اند. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. اعتبار سازه ای پرسشنامه با روش تحلیل عاملی و آزمون KMO و پایای آن با آزمون آلفای کرونباخ ( 72/0) انجام گرفته است. فرآیند محاسبات در این مقاله بر اساس روش معادله ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS انجام شده است. نتایج نشان داد بین ابعاد توسعه گردشگری و رفاه اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد و مقادیر رگرسیونی مدل ساختاری حاکی از آن است که بعد عملکردی توسعه گردشگری روستایی دارای بیشترین اثر (64/0= ß) و بعد خدماتی (07/0= ß) دارای کمترین اثر بر رفاه اجتماعی است.
Nowadays, the tourism industry has a principal impact as the
largest service industry in the world and plays a key role in
improving the socio-cultural and economic structure of countries.
Investigating the literature of development indicates that, the
improvement of rural social welfare is a function of various
phenomena, such as tourism activity. The present study, investigates
the relationship between the dimensions of rural tourism
development and the quality of social welfare of rural residents of
Koohrang city in Chaharmahal and Bakhtiari province. The
research method is descriptive and causal comparative, including a
sample size of 616 people which have been chosen by stratified
sampling method. The data obtained from this study have been
analyzed using descriptive and inferential statistics. The structural
validity of the questionnaire was performed by factor analysis and
KMO test and its reliability was determined by Cronbach's alpha
test (0.72). The calculation process in this investigation is based on
the structural equation method using SPSS and AMOS software.
The results showed a significant relevance between the dimensions
of tourism development and social welfare and the regression
values of the structural model indicate that, the functional
dimension of rural tourism development has the most effect
(ß=0.64) and the service dimension (ß=0.07) has the least effect on
social welfare.
خلاصه ماشینی:
بررسي رابطه ابعاد توسعه گردشگري روستايي بر کيفيت رفاه اجتماعي ساکنين روستاهاي شهرستان کوهرنگ 1 زهرا رييسي دهکردي 2 سيدناصر حجازي محمدعلي چيت ساز٣ تاريخ دريافت مقاله : ١٤٠٠/٨/٢٦ تاريخ پذيرش نهايي مقاله : ١٤٠١/١/١٦ چکيده امروزه صنعت گردشگري به عنوان گسترده ترين صنعت خدماتي دنيا جايگاه ويژه اي دارد و نقش مهمي را در بهبود ساختار اجتماعي– فرهنگي و اقتصادي کشورها ايفا ميکند.
با توجه به آن چه که ذکر شد، مساله اساسي تحقيق اين است که نقش و تـوان گردشـگري منطقـه کوهرنگ در توسعه اجتماعي و اقتصادي و افزايش رفاه اجتماعي ساکنان منطقه به چه ميزان است ؟ يا به عبارت ديگر، آيا با توسعه گردشگري ميتوان نابرابريهاي اجتماعي- اقتصادي را بـه حـداقل رسـانده و رفاه اجتماعي را بهبود بخشيد؟ پيشينه پژوهش در زمينه تاثير گردشگري روستايي بر بهبود معيشت روستاييان پژوهش هايي انجام گرفته است ، در ذيل به اصليترين آن ها اشاره ميشود: صحنه (١٣٩٠)، در پژوهشي با عنوان (بازگشت مهاجران به روستا و نقش آن در معيشت پايدار روستايي) به اين نتيجه رسيد که : مهاجرت موقت نيروي جوان روستايي، مهم ترين راهکار براي تأمين معاش بوده است و آن ها پس از کسب مهارت و بازگشت به نواحي روستايي، با راه اندازي فعاليت هاي مهارتي فرا گرفته ، زمينه ارتقاي سرمايه هاي انساني، مالي، فيزيکي، اجتماعي و طبيعي خود را نسبت به قبل از مهاجرت فراهم کرده اند.
جدول شماره (١): خلاصه و جمع بندي چارچوب نظري (رجوع شود به تصویر صفحه) فرضيه هاي تحقيق - بعد تبليغاتي توسعه گردشگري بر رفاه اجتماعي ساکنين روستاهاي کوهرنگ تاثير دارد.