خلاصه ماشینی:
"نادرند کتابهایی که با اقبال مواجه میشوند و انتخاب کتاب <پابرهنه تا صبح> سروده خانم گراناز موسوی برای نقد و بررسی در این جلسه به دو دلیل عمده بوده است، نخست اینکه این کتاب در مدت اندکی به چاپ دوم رسید و دیگر اینکه این کتاب با استقبال مطبوعات و اهل نظر مواجه شد و در بسیاری از محافل مطرح شد، ریچاردز اولین منتقد ادبی قرن بیستم که نقد ادبی نو را بنیانگذاری کرده میگوید: هیچیک از تجویزات کلی مبنی بر اینکه شعرهای مهم همیشه باید چنین و چنان باشند مثل اندیشه ژرف، آهنگ عالی، تصاویر روشن و چیزی فراتر از جزمگرایی ناآگاهانه نیست.
یعنی این کتاب ادامه منطقی واژههای همان کتاب است، چه در لحن و چه در نحو، و چه در نوع تصویرپردازی، شما با خواندن شعرهای خانم موسوی خیالتان راحت است که قرار نیست زیاد به عنوان مخاطب با فرم و ساختار و زبان درگیر شوید، خانم موسوی پیشنهادهای شاعران هم عصر خودش را میشنود و آنهایی را که میپسندد استفاده میکند، انصافا خوب هم استفاده میکند،ولی خودش را درگیر نمیکند و در ضمن برخلاف گفته برخی از دوستان شاعر هدفش پیشنهاد دادن راههای جدید در زبان نیست.
آنچه برایش اهمیت دارد و کاملا روشن است مخاطب پیدا میکند، محتوای شعرهای اوست که شاعر را شاخص میکند، اولا آن شناسنامه کوتاهی که میشود در شعر ایشان ارائه داد این است که خانم موسوی تغزلی فکر میکند و به جهان نگاه میکند."