شعر آلمان شرقی

"از سوی دیگر شعر شاعران آلمان شرقی را با توجه به تاریخ تولد و زندگی و فعالیت هنری‌شان می‌توان به سه گروه عمده قسمت کرد: نخست گروهی از شاعران که پیش از جنگ جهانی دوم و تجزیة آلمان متولد شده، سنین نوجوانی و جوانی‌شان را پشت سر گذاشته‌اند و دارای ارتباط عمیقی با شعر شاعران سنتی آلمان دارند، شاعرانی مثل پ‍تر هاشل و یوهانس بابروسکی. سوم گروهی از شاعران نسل جوان‌تری که یا چند سال پیش از جنگ به دنیا آمده‌اند یا تولدشان در دوران پس از جنگ جهانی دوم اتفاق افتاده است و شعرهایشان در عین متفاوت بودن با نسلهای قبلی، شعری است جوان و گاه بسیار فردی که از این میان می‌توان از کورت بارتش، لوتس راتنف، کریستف اینسهوت و توماس اروین نام برد. او علاوه بر دو رمان و سه مجموعه داستان کوتاه چندین مجموعه شعر چاپ و منتشر کرده است که از آن میان می‌توان از: روزگار سارماتی (1961)، سرزمین سایه‌ها (1966)، نشان توفانی که نزدیک می‌شود (1966) و زیر قلم‌موی باد (1970) نام برد. ک‍رش افزون بر ترجمه آثار شاعرانی چون تسووتاوا و آخاتووا و داستانهای کوتاه و آثار منثور نویسندگان زن، چندین مجموعه شعر چاپ و منتشر کرده است که از آن میان می‌توان از: اوراد جادویی (1973) و باد پشتی (1976) نام برد: هفت پوست پیازی سفید و پوست‌کنده افتاده روی اجاقی و می‌درخشد زیر پوستة نازکش کنار چاقو. او علاوه بر شعر، نثر هم می‌نویسد و از میان مجموعه شعرهای منتشرشده‌اش می‌توان از: آلبوم شعر (1965)، طرح هوا (1968) و ماشین خنده (1971) نام برد، که کتاب اخیر در آلمان غربی چاپ و منتشر شده است."