خلاصه ماشینی:
"در این کتابچه مشارکت دولت و ملت و جلب و جذب بینندگان دو هدف اساسی برای مدیریت کلان سینمای ایران تلقی شده که با ناثابت بودن سیاستها موضوع مشارکت اقتصادی مردم منتفی است زیرا در اینصورت امنیت سرمایهگذاری به وجود نخواهد آمد.
آنچه از کتابچه سیاستهای سال 77 به دست میآید،این است که دولت در این سال تصمیم گرفته تا نظارت خود را بر فیلم ساخته شده اعمال کند و فیلمسازان در مرحله پیش ساخت و حین ساخت، نظارت نکند: "معاونت امور سینمایی در آغاز دوران تازهای که در پیش دارد و در چارچوب قانون،برای درک،تعهد، آزادی و حرمت سازندگان جایگاه ویژهی قائل است.
"3 این ملاکها در آئیننامه مصوبه هیأت وزیران،این امید را زنده میکند که موضوع خودسانسوری را به حد اقل برساند اما در بررسی این آئیننامه نکاتی وجود دارد که باید به آنها نیز پرداخت: "ماده 3-نمایش هرگونه فیلم در سینماها و سالنهای عمومی و عرضه یا فروش آنها در بازار فروش که نهایتا"متضمن نکات مشروحه زیر باشد در سراسر کشور ممنوع است: 1-انکار یا سست کردن اصل توحید و دیگر اصول دین مقدس اسلام و یا اهانت به آنها به هر شکل و طریق که باشد.
در صفحه 3 دفترچه سیاستهای سینمایی سال 77 آمده است: "یک شورای بازبینی که براساس مصوبه هیأت وزیران به پیشنهاد معاون امور سینمایی و ابلاغ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تعیین میشود،مسوولیت بازبینی فیلمها و تأیید رعایت آئیننامه هیأت وزیران را به عهده دارد و در صورت عدم تخطی،پروانه نمایش فیلم را صادر میکند."