خلاصه ماشینی:
"اما سوالی که باقی است،اینکه در هالیوود بر سر ابتکار چه آمده است؟ بیل ایدلسون که تا به حال دوبار موفق به کسب جایزهء فیلمهای تلویزیونی شده،معتقد است،ابتکار ابدا چیز بدی نیست،اما مخاطبان بیشتر دوست دارند که صرف نظر از اقتباسی یا غیر اقتباسی بودن داستان فیلم،جذابیتهای آن را کشف کنند.
به طور کلی و در عالم درام،فقط هفت موقعیت نمایشی وجود دارد که او همهء آنها را استفاده کرده است و حالا مابقی آثار، بازسازی به حساب میآیند.
لیر که خالق مجموعههای همه در خانواده،ماد،خانواده جفرسون و چند برنامه تلویزیونی و تهیهکنندهء فیلمهای سینمایی گوجهفرنگیهای سبز سرخ شده و کنارم بمان،بوده،نگرانی خود از کاهش فرصتهای خلاقه برای نویسندگان را شرح میدهد:«بین دیزنی-که از یک کمپانی فراتر رفته و خود تبدیل به یک ملت شده است-و تایم وارنر و کمپانیهای خبری مرداک اختلاف زیادی وجود ندارد.
او معتقد است که خود نویسندگان نیز باید برای مالکیت آثار خود،ارتباطی گسترده با قانون کپی رایت داشته باشند.
»در این زمینه نورمن لیر هم نظر جالبی دارد:«من فکر میکنم که صنعت دوبارهسازی برای پیوند بینندگان به گذشته باب نشده است.
جو استفانو نیز معتقد است که بسیاری از نویسندگان گمان میکنند که دیگر جایی برای خلاقیت نیست.
باک هنری معتقد است که نمایش مجدد فیلمهای قدیمی راهی مناسب برای پول درآوردن است؛همان طور که جنگهای ستارهای،این موضوع را ثابت کرد.
هالیوود بسیار دوست دارد که اساس کار خود را بر پایه تکنولوژیهای جدید استوار کند،اما آیا این باید بدان معنا باشد که ما از خلاقیتها فاصله بگیریم؟سول ساکس میگوید:«آیندهای وجود ندارد."