خلاصه ماشینی:
"جیمز دین یک محصول تمام و کمال آکتورز استودیو است،تنها با اعتماد به نفس القاشده از سوی مربیان این مکتب میشد اینچنین کاراکتر جوان عاصی را بر پرده به تصویر کشید؛جوانی عاصی که نماینده یک نسل بود.
جوهر بازی دین بسیار شبیه براندو است،اما او فرصت براندو را برای ایفای نقشهای متفاوت و (به تصویر صفحه مراجعه شود) تکامل قریحه بازیگری خود نیافت.
در نگاه به بازی نیومن،در فیلمی مثل مرد(هومبره)کاملا میتوان تلاش نیومن را برای گرتهبرداری از سبک بازی براندو دید و واقعا باید گفت در این تقلید و در این فیلم خاص،موفق هم بوده.
در این دو فیلم کاملا میتوان حرکات خاص جیمز دین را در بازی پل نیومن مشاهده کرد.
حتی در صحنهای از بیلیاردباز وقتی سر به دیوار میگذارد و پل نیومن در بیلیاردباز (به تصویر صفحه مراجعه شود) در مقابل پایپرلوری دستانش را به اطراف باز میکند و با کجخلقی میگرید،انگار روح جیمز دین در کالبدش دمیده شده است.
نیومن بازیگر باهوشی بود و بلافاصله فهمیده که چهره او در کلوزآپ آن توانایی و مغناطیس غریب براندو و جیمز دین را ندارد و اتفاقا او اگرچه تماشاگر را با مغناطیس کاراکتر خود هیپنوتیزم نمیکند اما در عوض مانند یک نمایشگر کلاسیک و مثل ستارگان قدیمی سینما،به راحتی محبت تماشاگر را به خود جلب میکند و تماشاگر با او احساس صمیمیت و راحتی میکند.
اما براندو ثابت کرد بازیگری است که وقتی زمزمه میکند و بریده بریده حرف میزند میتواند جغرافیا و تاریخ کاراکتر را برای تماشاگر به تصویر کشد."