عدالت اجتماعی در قرآن

"» (نحل /90) «یا داود انا جعلناک خلیفة فی الارض فاحکم بین الناس بالعدل» (ص/26) و در همین راستا به جامعه اسلامی متذکر می‌شود که بدیها و دشمنیهای مخالفان نباید شما را از راه عدالت بیرون برد، حتی با دشمنانتان با عدالت رفتار کنید: «ولا یجرمنک شنآن قوم علی ان لاتعدلوا اعدلوا هواقرب للتقوی» (مائده /8) برهمین اساس یکی از اهداف عمده پیامبران را اقامه عدل و قسط می‌شمارد: «و لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط» (حدید/25) هرچند علامه طباطبایی این عدالت و قسط را به قسط در معاملات حمل نموده‌اند، (30) ولی مفسران دیگر از آن مطلق عدالت اجتماعی در همه زمینه‌ها از جمله عدالت اقتصادی را برداشت کرده‌اند، به این معنی که تربیت مردم باید به گونه‌ای باشد که خود آنان مجری قسط و عدل باشند و هیچ چیز از دوستیها و دشمنیها، قرابت و خویشاوندی، دوری و نزدیکی و هرگونه عامل دیگر نباید مانع آن شود ؛ چه هر انحراف از مسیر عدل، متابعت از هوای نفس و گمراهی است. قرآن کریم می‌فرماید: «والذین یکنزون الذهب و الفضة ولاینقونها فی سبیل الله‌ فبشرهم بعذاب الیم» (توبه/34) این آیه شریفه و تمامی آیاتی که از کنز و مال اندوزی نهی نموده‌اند گواهند که انباشت ثروت و دست به دست گشتن آن بین طبقات خاص صحیح نیست و با نهی از کنز، و امر به انفاق به عنوان راهی برای رسیدن به تعدیل ثروت در جامعه، باید عدالت اقتصادی ایجاد شود."