خلاصه ماشینی:
"(15) نکته مهمی که باید یاد آور شد, این است که با توجه به اعتقاد اخوان الصفا به نظام سلسله مراتبی, استعداد فطری انسانها برای ریاست و در نتیجه پرداختن به امر سیاست, متفاوت و گوناگون از یکدیگر است; زیرا بر اساس بینش اخوان الصفا, قوای نفسی در افراد مختلف تإثیرات متفاوتی دارند و علت تفاوتها نیز گوناگونی مزاجهاست که در بحث از انسان به تفصیل بیان شده است.
ویژگیهای سیاست نبوی با ریاست روحانی سازگاری دارد و در رإس روسای روحانی, اصحاب شرایع قرار دارند که با نفوذ در نفوس انسانها, آنها را به عدل و احسان در امور دنیا و آخرت و کلیه اعمال پسندیده و پرهیز از ناپسندیها وادار می کنند و لذا در رسائل اخوان الصفا, از وضع شریعت به عنوان بالاترین و عالی ترین تدبیر و سیاست, تعبیر شده که سیاست آن به دست خداوند است.
(27) علت عدم ذکر این دو سیاست واین نوع تقسیم بندی از سیاست در آرای آنان, این است که آنان تنها نظریه پرداز نظام سیاسی بودند; ولی اخوان الصفا دارای حرکتی فکری و انقلابی بودند که با تقسیم سیاست به دو دسته نبوی و ملوکی, در واقع می خواستند عدم مشروعیت نظام سیاسی موجود آن دوره را آشکار نمایند(28); زیرا کارکرد نظام موجود با ویژگیهای سیاستمداری جسمانی که حاکمیت را با قهر و غلبه به دست آورده و سیاستهایش در چهارچوب شریعت و احکام آن نیست, با نظامی که ایمان سیاسی خویش را بر اساس مدینه ای قرار داده بودند که اجرای شریعت از اهداف آن بود, سازگاری نداشت; چرا که خلفا و جانشینان نبی که ملوک غیر جائز نیز شامل آنان است, دارای سیاست عادلانه نبوی هستند; ولی حکومت وقت, آن ویژگی را نداشت."